-
81.《蝶恋花·月皎惊鸟栖不定》 宋·周邦彦
月皎惊鸟栖不定。
更漏将阑,轳辘牵金井。
唤起两眸清炯炯,泪花落枕红绵冷。
执手霜风吹鬓影。
去意徘徊,别语愁难听。
楼上阑干横斗柄,露寒人远鸡相应。 -
82.《蝶恋花·月皎惊乌栖不定》 宋·周邦彦
月皎惊乌栖不定。
更漏将残,轣辘,牵金井。
唤起两眸清炯炯。
泪花落枕红棉泠。
执手霜风吹鬓影。
去意徊徨,别语愁难听。
楼上阑干横斗柄。
露寒人远鸡相应。 -
83.《鹊踏枝·花外寒鸡天欲曙》 唐·冯延巳
花外寒鸡天欲曙,香印成灰,起坐浑无绪。
檐际高桐凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去。
屏上罗衣闲绣缕,一向关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无寻处。 -
84.《鹧鸪天·春入江梅破晚寒》 宋·无名氏
春入江梅破晚寒。
冻枝惊鹊语声乾。
离愁满抱人谁问,病耳初闻心也宽。
风细细,露珊珊。
可堪驿使道漫漫。
斜梢待得人来後,簪向乌云仔细看。 -
85.《临江仙·寒甚正前三五日》 宋·万俟咏
寒甚正前三五日。
风将腊雪侵寅。
彩鸡缕燕已惊春。
玉梅飞上苑,金柳动天津。
□□□□□□□,□□□□□□。
□□□□□□□。
春盘共飣餖,绕坐庆时新。 -
86.《折桂令·朔风寒吹下银沙》 元·元无名氏
朔风寒吹下银沙,蠹砌穿帘,拂柳惊鸦,轻若鹅毛,娇如柳絮,瘦似梨花。
多应是怜贫困天教少洒,止不过庆丰年众与农家。
数片琼葩,点缀槎丫。
孟浩然容易寻梅,陶学士不彀烹茶。 -
87.《百七丈寒食扁舟之盟遽寒姚黄恐成轻负辄赋二》 宋·许及之
连夕惊雷非恶声,池塘合合几蛙鸣。
春程尚有三之一,乐事那能四者并。
养得苔钱都满砌,足为花地藉残英。
闻闲不惜冲泥过,架上酴醿玉已成。 -
88.《清平乐·阵鸿惊处》 宋·连久道
阵鸿惊处。
一网沉江渚。
落叶乱风和细雨。
拨棹不如归去。
芦花轻泛微澜。
蓬窗独自清闲。
一觉游仙好梦,任它竹冷松寒。 -
89.《寒夜曲》 宋·朱涣
寒夜夜政长,愁人背灯立。
惊风摇竹树,栖鸟堕复集。
山空接响多,室静虚白入。
怊怅不成眠,残钟晓边急。 -
90.《次韵陆承之寒夜有怀》 宋·陈深
客心惊岁春,不奈送愁频。
茅屋夜来雪,梅花江上春。
驱车断行旅,闭户有高人。
奚待扁舟与,风期暗与新。 -
91.《西江月·往事俄惊如梦》 元·钱应庚
往事俄惊如梦,白头追感前时。
半生辛苦为吟诗。
词笔轮君工致。
世变俱成老大,年来更觉衰迟。
通家欲结岁寒期。
未必天工无意。 -
92.《摸鱼儿 次韵庐疏齐宪使题岁寒亭 此首下原附》 元·程文海
问疏斋、湘中朱凤,何如江上鹦鹉。
波寒木落人千里,客里与谁同住。
茅屋趣。
吾自爱吾亭,更爱参天树。 -
93.《用东坡武昌寒溪韵三篇》 宋·朱槔
东坡谪官未放回,桃花不系玄都栽。
机牙爱独造物手,五见江雨肥江梅。
扁舟一笑凌浩渺,瘦筇结伴登崔嵬。
洼尊故事逢浪妈,鸟篆真迹追浯台。 -
94.《庚寅人日雨夕大雷电激而成雹阳专而阴不胜寒》 宋·方逢振
顷田十万银裹封,东皇未肯开冶鎔。
山眩水晃人灭踪,痴猿冻鹤惊折松。
邻鸡失旦僧懒钟,昏晓不辨天地聋。
盐虎坐险终陷凶,狞狮见日空眼红。 -
95.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
惊飙起群雁,落日明孤松。
溪驶石齿齿,树断山重重。
功名贵及时,丈夫不可慵。
初不系贤愚,只系其所逢。 -
96.《寒食思献小酌》 明·方太古
已买桐江旧钓船,清江白石趁鸥眠。
风前转眼逢寒食,时事惊心岂少年。
故国梨花千树雪,小堂杨柳一枝烟。
夜来有梦高阳侣,觅得村沽饮十千。 -
97.《新寒》 明·妙严
露气逼衾枕,早窗寒已生。
客心惊岁晚,物色过秋清。
群木连朝脱,空山竟日睛。
宵砧方未歇,处处寄衣情。 -
98.《寒食夜读夕公和诗触事感怀再用前韵》 明·钱谦贞
我瞻蹙蹙靡所骋,何处山深好结庵。
烽火乍离淮海北,鲸鲵行逼大江南。
穷愁似寇来难避,羸老如兵动不堪。
节物惊心又寒食,满天风晕月微昙。 -
99.《寒食》 明·沈野
惊心芳草上河桥,雨后推窗见柳条。
厨下从来烟火少,不知寒食是今朝。 -
100.《寄慰寒山赵夫人》 明·项兰贞
落叶惊秋早,断鸿天际闻。
遥思鹿门侣,愁看岭头云。