-
1.《早秋》 唐·杜牧
疏雨洗空旷,秋标惊意新。
大热去酷吏,清风来故人。
尊酒酌未酌,晚花嚬不嚬。
铢秤与缕雪,谁觉老陈陈。 -
2.《罢吟吟》 宋·邵雍
久欲罢吟诗,还惊意忽奇。
坐中知物体,言外到天机。
得句不胜易,成篇岂忍遗。
安和千万载,后世无宣尼。 -
3.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
4.《衡州岁前游合江亭见山樱蕊未折因赋含彩吝惊春》 唐·吕温
山樱先春发,红蕊满霜枝。
幽处竟谁见,芳心空自知。
似夺朝日照,疑畏暖风吹。
欲问含彩意,恐惊轻薄儿。 -
5.《奉酬淮南牛相公思黯见寄二十四韵(每对双关分叙两意)》 唐·白居易
白老忘机客,牛公济世贤。
鸥栖心恋水,鹏举翅摩天。
累就优闲秩,连操造化权。
贫司甚萧洒,荣路自喧阗。 -
6.《古意》 唐·戴休珽
穷秋朔风起,沧海愁阴涨。
虏骑掠河南,汉兵屯灞上。
羽书惊沙漠,刁斗喧亭障。
关塞何苍茫,遥烽递相望。 -
7.《惊秋》 唐·齐己
晓窗惊觉向秋风,万里心凝淡荡中。
池影碎翻红菡萏,井声干落绿梧桐。
破除闲事浑归道,销耗劳生旋逐空。
妖杀九原狐兔意,岂知丘陇是英雄。 -
8.《邙山古意》 唐·薛曜
昔掩佳城路,曾惊壑易迁。
今接宜都里,翻疑海作田。
镂鼎名应大,生金字不传。
风飙吹白日,罗绮拭黄泉。 -
9.《浣溪沙(寓意)》 宋·苏轼
炙手无人傍屋头。
萧萧晚雨脱梧楸。
谁怜季子敝貂裘。
愿我已无当世望,似君须向古人求。
岁寒松柏肯惊秋。 -
10.《天仙子(寓意)》 宋·赵长卿
眼色媚人娇欲度。
行尽巫阳云又雨。
花时还复见芳姿,情几许。
愁何许。
莫向耳边传好语。
往事悠悠曾记否。
忍听黄鹂啼锦树。
啼声惊碎百花心,分付与。
谁为主。
落蕊飞红知甚处。 -
11.《意难忘(代赠)》 宋·高观国
仙子奇容。
是名花第一,美占春风。
烟香笼浅翠,露靓_红。
怜舞燕,惜惊鸿。 -
12.《探春慢(龟翁下世后登研意)》 宋·吴文英
径苔深,念断无故人,轻敲幽户。
细草春回,目送流光一羽。
重云冷,哀雁断,翠微空,愁蝶舞。
荡鸣澌,游蓬小,梦枕残云惊寤。 -
13.《蝶恋花·月皎惊鸟栖不定》 宋·周邦彦
月皎惊鸟栖不定。
更漏将阑,轳辘牵金井。
唤起两眸清炯炯,泪花落枕红绵冷。
执手霜风吹鬓影。
去意徘徊,别语愁难听。
楼上阑干横斗柄,露寒人远鸡相应。 -
14.《蝶恋花·月皎惊乌栖不定》 宋·周邦彦
月皎惊乌栖不定。
更漏将残,轣辘,牵金井。
唤起两眸清炯炯。
泪花落枕红棉泠。
执手霜风吹鬓影。
去意徊徨,别语愁难听。
楼上阑干横斗柄。
露寒人远鸡相应。 -
15.《古意诗 一》 南北朝·萧衍
飞鸟起离离。
惊散忽差池。
嗷嘈绕树上。
翩翩集寒枝。
既常以下役人。
偏伤垄上儿。
寄言闺中妾。
此心讵能知。
不见松萝上。
叶落根不移。 -
16.《代意二首》 宋·杨亿
梦兰前事悔成占,却羡归飞拂画簷。
锦瑟惊弦愁别鹤,星机促杼怨新缣。
舞腰罢试收纨袖,博齿慵开委玉奁。
几夕离魂自无寐,楚天云断见凉蟾。 -
17.《贺新郎·午睡莺惊起》 宋·刘学箕
午睡莺惊起。
鬓云偏、?鬆未整,凤钗斜坠。
宿酒残妆无意绪,春恨春愁如水。
谁共说、厌厌情味。 -
18.《西江月·往事俄惊如梦》 元·钱应庚
往事俄惊如梦,白头追感前时。
半生辛苦为吟诗。
词笔轮君工致。
世变俱成老大,年来更觉衰迟。
通家欲结岁寒期。
未必天工无意。 -
19.《幕客云日为惊蛰节忄双然有作》 明·孙承宗
谁负旋乾手,当春起蛰虫。
鱼龙惊寂寞,天地喜昭融。
墐户身方远,昂霄意已雄。
俗聋谁与破,予欲问丰跂。 -
20.《金陵古意八首》 明·黄姬水
吴姬整钏安钗梁,共道采花胜采桑。
迷子洲边惊翡翠,莫愁湖里逐鸳鸯。