-
81.《翠孤至渚宫寄座主相公》 唐·曹邺
万里一孤舟,春行夏方到。
骨肉尽单羸,沉忧满怀抱。
羁孤相对泣,性命不相保。
开户山鼠惊,虫声乱秋草。 -
82.《虎丘寺殿前有古杉一本形状丑怪图之不尽…三百言以见志》 唐·皮日休
种日应逢晋,枯来必自隋。
鳄狂将立处,螭斗未开时。
卓荦掷枪干,叉牙束戟枝。
初惊蟉篆活,复讶獝狂痴。 -
83.《钓侣二章》 唐·皮日休
趁眠无事避风涛,一斗霜鳞换浊醪。
惊怪儿童呼不得,尽冲烟雨漉车螯。
严陵滩势似云崩,钓具归来放石层。
烟浪溅篷寒不睡,更将枯蚌点渔灯。 -
84.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
85.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
86.《和袭美新秋即事次韵三首》 唐·陆龟蒙
心似孤云任所之,世尘中更有谁知。
愁寻冷落惊双鬓,病得清凉减四支。
怀旧药溪终独往,宿枯杉寺已频期。 -
87.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
88.《晚眺》 唐·罗隐
凭古城边眺晚晴,远村高树转分明。
天如镜面都来静,地似人心总不平。
云向岭头闲不彻,水流溪里太忙生。
谁人得及庄居老,免被荣枯宠辱惊。 -
89.《萧县道中》 唐·吴融
戍火三笼滞晚程,枯桑系马上寒城。
满川落照无人过,卷地飞蓬有烧明。
楚客早闻歌凤德,刘琨休更舞鸡声。
草堂旧隐终归去,寄语岩猿莫晓惊。 -
90.《赠z6光上人草书歌》 唐·吴融
篆书朴,隶书俗,草圣贵在无羁束。
江南有僧名z6光,紫毫一管能颠狂。
人家好壁试挥拂,瞬目已流三五行。 -
91.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
92.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
93.《樵翁》 唐·蒋吉
独入深山信脚行,惯当貙虎不曾惊。
路傍花发无心看,惟见枯枝刮眼明。 -
94.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
95.《远游联句》 唐·韩愈
别肠车轮转,一日一万周。
——孟郊
离思春冰泮,烂漫不可收。
——韩愈 -
96.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
97.《陈氏童子草书歌》 唐·皎然
书家孺子有奇名,天然大草令人惊。
僧虔老时把笔法,孺子如今皆暗合。
飙挥电洒眼不及,但觉毫端鸣飒飒。 -
98.《古塞下曲四首》 唐·贯休
古塞腥膻地,胡兵聚如蝇。
寒雕中髇石,落在黄河冰。
苍茫逻逤城,枿枿贼气兴。
铸金祷秋穹,还拟相凭陵。 -
99.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
100.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。