-
101.《谢王詹事垂访》 唐·齐己
鸟外孤峰未得归,人间触类是无机。
方悲鹿轸栖江寺,忽讶轺车降竹扉。
王泽乍闻谭涣汗,国风那得话玄微。
应惊老病炎天里,枯骨肩横一衲衣。 -
102.《灵松歌》 唐·齐己
灵松灵松,是何根株。
盘擗枝干,与群木殊。
世眼争知苍翠容,薜萝遮体深朦胧。
先秋瑟瑟生谷风, -
103.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
104.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
105.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
106.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
107.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
108.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
109.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
110.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
111.《西江月(五)》 宋·张伯端
善恶一时妄念,荣枯都不关心。
晦明隐显任浮沉。
随分饥餐渴饮。
神静湛然常寂,不妨坐卧歌吟。
一池秋水碧仍深。
风动鱼惊尽任。 -
112.《浣溪沙·咏橘》 宋·苏轼
菊暗荷枯一夜霜。
新苞绿叶照林光。
竹篱茅舍出青黄。
香雾噀人惊半破,清泉流齿怯初尝。
吴姬三日手犹香。 -
113.《凤凰台上忆吹箫》 宋·晁补之
才短官慵,命奇人弃,年年故里来还。
记往岁、莲塘送我,远赴荆蛮。
莫道风情似旧,青镜里、绿鬓新斑。
佳人怪,把盏为我,微敛眉山。 -
114.《四槛花》 宋·曹勋
鸳瓦霜浓,兽炉烟冷,琐窗渐明。
芙蓉红晕减,疏篁晓风清。
睡觉犹眠,怯新寒,仍宿酒,尚有余酲。
拥闲衾。 -
115.《生查子(见梅花)》 宋·王质
见汝小溪湾,修竹连疏影。
林杪动风声,惊下毵毵粉。
见汝大江郊,高浪摇枯本。
飞雪密封枝,直到斜阳醒。 -
116.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
117.《解连环(乙丑生日)》 宋·刘克庄
左弧悬了。
把柴门闩定,悄无人到。
惭愧得、一二亲朋,□□□□□,温存枯槁。
玉轴银钩,撺掇我、比_溪老。 -
118.《齐天乐》 宋·刘辰翁
感节庵此意,复不能自己,傥见中斋及之
海枯泣尽天吴泪。
又涨经天河水。
万古鱼龙,雷收电卷,宇宙刹那间戏。 -
119.《齐天乐(蝉)》 宋·王沂孙
绿槐千树西窗悄,厌厌昼眠惊起。
饮露身轻,吟风翅薄,半翦冰笺谁寄。
凄凉倦耳。
漫重拂琴丝,怕寻冠珥。 -
120.《齐天乐·蝉》 宋·王沂孙
一襟余恨宫魂断,年年翠阴庭树。
乍咽凉柯,还移暗叶,重把离愁深诉。
西窗过雨。
怪瑶佩流空,玉筝调柱。