-
141.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
142.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
143.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
144.《古梅二首》 宋·萧德藻
湘妃危立冻蛟脊,海月冷挂珊瑚枝。
丑怪惊人能妩媚,断魂只有晓寒知。
百千年藓著枯树,三两点春供老枝。
绝壁笛声那得到,只愁斜日冻蜂知。 -
145.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
146.《蝉赋》 魏晋·曹植
唯夫蝉之清素兮,潜厥类乎太阴。
在盛阳之仲夏兮,始游豫乎芳林。
实澹泊而寡欲兮,独怡乐而长吟。
声皦皦而弥厉兮,似贞士之介心。 -
147.《试院唱酬十一首 次前韵三首》 宋·苏辙
老去在家同出家,《楞伽》四卷即生涯。
粗诗怪我心犹壮,细字怜君眼未花。
霜落初惊衾簟冷,酒酣犹喜笑言哗。
归心知有三秋恨,莫学匆匆下坂车。 -
148.《次韵子瞻系御史狱赋狱中榆槐竹柏 槐》 宋·苏辙
盛衰日相寻,循环何曾歇。
攀条揽柔荑,回首惊脱叶。
绿槐阴最厚,零落今存荚。
千林一枯槁,平地三尺雪。
草木何足道,盈虚视新月。
微阳起泉下,生意未应绝。 -
149.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
150.《调筝人将行,出绡属绘《金粉江山图》,题》 近代·苏曼殊
乍听骊歌似有情,危弦远道客魂惊。
何心描画闲金粉,枯木寒山满故城。 -
151.《和傅郎岁暮还湘洲诗》 南北朝·阴铿
苍落岁欲晚。
辛苦客方行。
大江静犹浪。
扁舟独且征。
棠枯绛叶尽。
芦冻白花轻。
戍人寒不望。
沙禽逈未惊。
湘波各深浅。
空轸念归情。 -
152.《永嘉秋夕》 宋·真山民
风战枯桐敲纸窗,拥裘无寐夜偏长。
樵楼三鼓夜将午,云雁数声天正霜。
寓世此身惊逆旅,宽怀何处不吾乡。
江头风景日堪醉,酒美蟹肥橙橘香。 -
153.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
154.《梦游洛中十首》 宋·蔡襄
草白霜晴鹘眼开,原头游骑四边来。
枯丛鸦鹊休惊噪,日暮分持走兔回。 -
155.《齐天乐 蝉》 宋·王沂孙
一襟馀恨宫魂断,年年翠阴庭树。
乍咽凉柯,还移暗叶,重把离愁深诉。
西窗过雨。
怪瑶佩流空,玉筝调柱。 -
156.《拟青青河畔草》 明·杨慎
河水清且涟,河上多芳草。
春风二月时,千里交河道。
交河汉家营,荒莽少人行。
日暮凄风起,黄沙与云平。 -
157.《蚁饮研槽歌》 宋·朱涣
晴窗棐几风日舒,呼童汲水供蟾蜍,涓流入研玄颖濡。
一蚁蠢蠢爰来趋,须臾十百与之俱。 -
158.《茶》 宋·潘牥
不因将军打门惊,瓦釜何从得此声。
谁道枯肠三碗怯,能令俗骨一生清。
鸿渐绝怕膏新绝,党进那知雪水烹。
从此客来真水厄,吾方正酒学泉明。 -
159.《击壤歌》 宋·柴元彪
击壤歌,击壤歌,仰观俯察如吾何。
西海摩月镜,东海弄日珠。 -
160.《鸿门》 唐·张碧
母龙衔日天地昏,八纮叆叇生愁云。
秦原走鹿无藏处,纷纷争处围成群。
四溟波立鲸相吞,薄摇五岳崩山根。
鱼暇舞浪狂鳅鯤,龙蛇胆战登鸿门。