-
1.《暑旱苦热》 宋·王令
清风无力屠得热,落日着翅飞上山。
人固已惧江海竭,天岂不惜河汉干?
昆仑之高有积雪,蓬莱之远常遗寒。
不能手提天下往,何忍身去游其间? -
2.《投赠哥舒开府二十韵》 唐·杜甫
今代麒麟阁,何人第一功。
君王自神武,驾驭必英雄。
开府当朝杰,论兵迈古风。
先锋百胜在,略地两隅空。 -
3.《捣衣篇》 明·林世璧
西风白昼已漫漫,玉露凄清玉漏残。
冰簟银床秋弄色,翠帏罗幕夜生寒。
年年秋夜何萧索,几度芙蓉楚江落。
闺阁佳人团扇悲,关山戍客征衣薄。 -
4.《浪淘沙·芳树翠烟重》 元·元好问
芳树翠烟重。
残角疏钟。
落花飞絮一帘风。
可惜河阳桃李月,弹指春空。
翡翠合欢笼。
相望西东。
锁窗幽梦几回同。
料得朱门歌舞罢,满袖啼红。 -
5.《见诸公唱和暮春诗轴次韵作九首》 宋·晁说之
留春留不得,怯去舞衣红。
那惜河阳暮,唯惊洛浦空。
丹成人奔月,金就鹤乘风。
此恨何能已,卢郎百计穷。 -
6.《史馆阮比部知衢州因归建阳别墅二首》 宋·杨亿
再入蓬邱席未暖,飘飘又建隼旟行。
交朋莫惜河梁别,乡曲初期书锦荣。
竹箭波声随一棹,斧柯山色对双旌。
子牟江海心应在,频上高楼望帝京。 -
7.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王建
渡头恶天两岸远,波涛塞川如叠坂。
幸无白刃驱向前,何用将身自弃捐。
蛟龙啮尸鱼食血,黄泥直下无青天。
男儿纵轻妇人语,惜君性命还须取。
妇人无力挽断衣,舟沉身死悔难追。
公无渡河公自为。 -
8.《明河篇》 唐·宋之问
八月凉风天气晶,万里无云河汉明。
昏见南楼清且浅,晓落西山纵复横。
洛阳城阙天中起,长河夜夜千门里。 -
9.《夜到洛口入黄河》 唐·储光羲
河洲多青草,朝暮增客愁。
客愁惜朝暮,枉渚暂停舟。
中宵大川静,解缆逐归流。
浦溆既清旷,沿洄非阻修。
登舻望落月,击汰悲新秋。
倘遇乘槎客,永言星汉游。 -
10.《河中望鸟滩作贻吕四郎中》 唐·储光羲
河流有深曲,舟子莫能知。
弭棹临沙屿,微吟西日驰。
平明春色霁,两岸好风吹。
去去川途尽,悠悠亲友离。
汉宫成羽翼,伊水弄参差。
为惜淮南子,如何攀桂枝。