-
1.《和微之诗二十三首·和三月三十日四十韵》 唐·白居易
送春君何在,君在山阴署。
忆我苏杭时,春游亦多处。
为君歌往事,岂敢辞劳虑。
莫怪言语狂,须知酬答遽。 -
2.《华亭主簿张侯明善》 元·杨维桢
淞租一百五十万,比似他邦十倍过。
不是乘除嬴缩妙,催科下下阱人多。
白■红鲜百万艘,张侯三法独称优。
黄堂赏罚明惩劝,彩帐旌功第一寿。 -
3.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
4.《池州夫子庙麟台》 唐·韦表微
二仪既闭,三象乃乖。
圣道埋郁,人心不开。
上无文武,下有定哀。
吁嗟麟兮,孰为来哉。 -
5.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
6.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
7.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
8.《独饮》 宋·陆游
怪怪奇奇不自惩,晚途犹复气横膺。
觥船那待清歌劝,酒到愁边量自增。 -
9.《寄怀刘使君》 宋·梅尧臣
昔我从仲父,三年在河内。
春游丹水上,花木弄粉黛。
人夸走马来,尽眼看没背。
薄暮半醉归,插花红簇队。 -
10.《郊居与八弟无斁读书》 宋·晁补之
坐狂得世捐,作官故不了。
十年未弛负,半世不黔灶。
居然颜玉雪,及是鬓蓬葆。
碧山已焚鱼,白水初种稻。 -
11.《次韵余司理》 宋·陈造
名分必我辈,那容狥多可。
势由服劳屈,享以綦贵夥。
积水须固防,易溢不难破。
劝沮自有机,惩一警千个。 -
12.《自山中归至登封遂讽高宰令取峻极中院厨前石》 宋·李廌
吴砧已碎乐生论,京江昔沈瘗鹤铭。
半裁紫阳立砆石,考击化度求金籯。
乃知金石有厄会,名碑旧叠长安城。
顷年醴泉有贤令,政誉蔼蔼多流馨。 -
13.《上泸州杨尚书四十韵》 宋·程公许
清莹坡璃水,巉岩石笋峰。
孕才供世用,有道致时雍。
阀阅宋清节,源流唐靖恭。
异时先太史,司匦事光宗。