-
1.《惺惺石》 宋·释绍昙
主人翁已强安名,何待区区唤一声。
坐得石头穿透底,依然打个不惺惺。 -
2.《偈颂六十七首》 宋·释原妙
一夏九十日,看看又将半。
面门无位人,急著眼睛看。
冷地蓦相逢,脚跟红线断。
掌内握乾坤,翻身游碧汉。
堪笑当年老瑞岩,惺惺石上重呼唤。 -
3.《如梦令 见终南山石刻,署云,承安五年重阳》 元·王哲
大道长生门户。
凡个惺惺觉悟。
铅汞紧收藏,方始澄神绝虑。
心慕。
心慕。
便趋蓬莱仙路。 -
4.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
道德五千言,深明玄妙句。
云门一字关,截断横陈路。
十二峰前,危分险布。
唤醒惺惺石上瞌睡主人公,握手评论,掀眉笑语。
惊放寒梅一两花,漏洩先春,奔驰驰驿使。
哑,寻香逐臭虫人无数。 -
5.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
人从福州来,接得江西信。
报道雪峰木扑,辊入育王鳗井。
怒浪翻空,鱼龙乞命。
秋风吹落惺惺石上,惊触主人翁酣睡醒。
掀眉一笑千峰静。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《木兰花令(当涂解印后一日,郡中置酒,呈郭功甫)》 宋·黄庭坚
凌歊台上青青麦。
姑熟堂前余翰墨。
暂分一印管江山,稍为诸公分皂白。
江山依旧云空碧。
昨日主人今日客。
谁分宾主强惺惺,问取矶头新妇石。 -
8.《木兰花令(窜易前词)》 宋·黄庭坚
翰林本是神仙谪。
落帽风流倾座席。
坐中还有赏音人,能岸乌纱倾大白。
江山依旧云横碧。
昨日主人今日客。
谁分宾主强惺惺,问取矶头新妇石。 -
9.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
10.《怀湘江》 明·葛高行文
览洞庭之流波兮,帝子游乎潇湘。
神仿佛而忽睹兮,云滃滃而飞扬。
石磕磕而振厓兮,灏长澜之洋洋。
登巉岩之峻丘兮,攀朻枝而鸟翔。