-
101.《燕山亭(面力·侄求睡红亭为赋)》 宋·毛幵
暖霭辉迟,雨过夜来,帘外春风徐转。
霞散锦舒,密映窥亭亭万枝开遍。
一笑嫣然,犹记有、画图曾见。
无伴。 -
102.《霜天晓角·题采石蛾眉亭》 宋·韩元吉
倚天绝壁。
直下江千尺。
天际两蛾凝黛,愁与恨、几时极。
怒潮风正急。
酒醒闻塞笛。
试问谪仙何处,青山外、远烟碧。 -
103.《菩萨蛮·山亭水榭秋方半》 宋·朱淑真
山亭水榭秋方半,凤帏寂寞无人伴。
愁闷一番新,双蛾只旧颦。
起来临绣户,时有疏萤度。
多谢月相怜,今宵不忍圆。 -
104.《木兰花慢(用韩干闻喜亭柱间韵)》 宋·袁去华
□中原望眼,正汉水、接天流。
渐霁雨虹消,清风面旋,借我凉秋。
草庐旧三顾处,但孤云、翠壁晚悠悠。
唯有兰皋解佩,至今犹话离愁。 -
105.《水调歌头(登赏心亭怀古)》 宋·丘崈
一雁破空碧,秋满荻花洲。
淮山淡扫,欲颦眉黛唤人愁。
落日归云天外,目断清江无际,浩荡没轻鸥。
有恨寄流水,无泪学羁囚。 -
106.《水龙吟·登建康赏心亭》 宋·辛弃疾
楚天千里清秋,水随天去秋无际。
遥岑远目,献愁供恨,玉簪螺髻。
落日楼头,断鸿声里,江南游子。
把吴钩看了,栏杆拍遍,无人会,登临意。 -
107.《念奴娇·登建康赏心亭呈史致道留守》 宋·辛弃疾
我来吊古,上危楼、赢得闲愁千斛。
虎踞龙蟠何处是,只有兴亡满目。
柳外斜阳,水边归鸟,陇上吹乔木。
片帆西去,一声谁喷霜竹。 -
108.《菩萨蛮·金陵赏心亭为叶丞相赋》 宋·辛弃疾
青山欲共高人语。
联翩万马来无数。
烟雨却低回。
望来终不来。
人言头上发。
总向愁中白。
拍手笑沙鸥。
一身都是愁。 -
109.《贺新郎·把酒长亭说》 宋·辛弃疾
陈同父自东阳来过余,留十日。
与之同游鹅湖,且会朱晦庵于紫溪,不至,飘然东归。
既别之明日,余意中殊恋恋,复欲追路。
至鹭鸶林,则雪深泥滑,不得前矣。 -
110.《汉宫春·会稽秋风亭观雨》 宋·辛弃疾
亭上秋风,记去年袅袅,曾到吾庐。
山河举目虽异,风景非殊。
功成者去,觉团扇、便与人疏。
吹不断,斜阳依旧,茫茫禹迹都无。 -
111.《水调歌头(春野亭送别)》 宋·赵师侠
江亭送行客,肠断木兰舟。
水高风快,满目烟树织成愁。
咿轧数声柔橹,拍塞一怀离恨,指顾隔汀洲。
独立苍茫外,欲去强迟留。 -
112.《清平乐(阳春亭)》 宋·赵师侠
一宵风雨。
春与人俱去。
春解再来花作主。
只有行人无据。
殷勤满酌离觞。
阳关唱起愁肠。
苦恨无情杜宇,声声叫断斜阳。 -
113.《长亭怨慢·渐吹尽》 宋·姜夔
余颇喜自制曲。
初率意为长短句,然后协以律,故前后阕多不同。
桓大司马云:“昔年种柳,依依汉南。
今看摇落,凄怆江潭:树犹如此,人何以堪?”此语余深爱之。 -
114.《浣溪沙(小集涧亭)》 宋·韩淲
雨阁云流小院秋。
半醺凉意不关愁。
一番相见一番休。
淡伫乍持杯未浅,懒歌浑罢笑初收。
主宾无处着绸缪。 -
115.《钗头凤(寒食饮绿亭)》 宋·史达祖
春愁远。
春梦乱。
凤钗一股轻尘满。
江烟白,江波碧,柳户清明,燕帘寒食。
忆忆忆。
莺声晓,箫声短,落花不许春拘管。
新相识。
休相失,翠陌吹衣,画楼横笛。
得得得。 -
116.《贺新郎(吴中韩氏沧浪亭和吴梦窗韵)》 宋·吴潜
扑尽征衫气。
小夷犹、尊罍杖履,踏开花事。
邂逅山翁行乐处,何似乌衣旧里。
叹芳草、舞台歌地。 -
117.《念奴娇(赋德清县圃明秀亭)》 宋·吴文英
思生晚眺,岸乌纱平步,春云层绿。
罨画屏风开四面,各样莺花结束。
寒欲残时,香无著处,千树风前玉。
游蜂飞过,隔墙疑是金谷。 -
118.《声声慢(陪幕中饯孙无怀于郭希道池亭,闰重九前一日)》 宋·吴文英
檀栾金碧,婀娜蓬莱,游云不蘸芳洲。
露柳霜莲,十分点缀成秋。
新弯画眉未稳,似含羞、低护墙头。
愁送远,驻西台车马,共惜临流。 -
119.《长亭怨慢》 宋·周密
斋、西安令翁浩堂、郡博士洪恕斋,一时名流星聚,见为奇事。
倅居据龟阜,下瞰万室,外环四山,先子作堂曰啸咏。
撮登览要,蜿蜒入后圃。
梅清竹癯,亏蔽风月,后俯官河,相望一水,则小蓬莱在焉。 -
120.《献仙音·吊雪香亭梅》 宋·周密
松雪飘寒,岭云吹冻,红破数椒春浅。
衬舞台荒,浣妆池冷,凄凉市朝轻换。
叹花与人凋谢,依依岁华晚。
共凄黯。