-
1.《独愁》 明·王素娥
黄昏愁听雨萧萧,挑尽残灯夜寂寥。
彩线罢拈肠欲断,薰笼香冷火应消。 -
2.《从军行七首》 唐·王昌龄
烽火城西百尺楼,黄昏独上海风秋。
(独上 一作:独坐)
更吹羌笛关山月,无那金闺万里愁。
琵琶起舞换新声,总是关山旧别情。 -
3.《好事近·雨后晓寒轻》 宋·魏夫人
雨后晓寒轻,花外早莺啼歇。
愁听隔溪残漏,正一声凄咽。
不堪西望去程赊,离肠万回结。
不似海棠阴下,按《凉州》时节。 -
4.《好事近·雨後晓寒轻》 宋·魏夫人
雨後晓寒轻,花外早莺啼歇。
愁听隔溪残漏,正一声凄咽。
不堪西望去程赊,离肠万回结。
不似海棠阴下,按凉州时节。 -
5.《送魏二》 唐·王昌龄
醉别江楼橘柚香,江风引雨入舟凉。
忆君遥在潇湘月,愁听清猿梦里长。 -
6.《秋闺思二首》 唐·张仲素
碧窗斜月蔼深晖,愁听寒螀泪湿衣。
梦里分明见关塞,不知何路向金微。
秋天一夜静无云,断续鸿声到晓闻。
欲寄征衣问消息,居延城外又移军。 -
7.《采桑女》 唐·唐彦谦
春风吹蚕细如蚁,桑芽才努青鸦嘴。
侵晨采桑谁家女,手挽长条泪如雨。
去岁初眠当此时,今岁春寒叶放迟。
愁听门外催里胥,官家二月收新丝。 -
8.《梅花》 唐·崔道融
数萼初含雪,孤标画本难。
香中别有韵,清极不知寒。
横笛和愁听,斜枝倚病看。
朔风如解意,容易莫摧残。
(朔风 一作:逆风) -
9.《定风波》 唐·李珣
志在烟霞慕隐沦,功成归看五湖春。
一叶舟中吟复醉,云水,此时方认自由身¤
花岛为邻鸥作侣,深处,经年不见市朝人。 -
10.《长干行》 明·张羽
长干人家向江住,朱雀桥边旧衢路。
参差碧瓦扬青旗,系缆门前有杨树。
竹弓射鸭向汀洲,家家无井饮江流。
女儿数钱当酒肆,商人买笑开娼楼。 -
11.《旱後喜雨四首》 宋·杨万里
密洒蔬飘尽自由,通宵到膮未须休。
平生愁听芭蕉雨,何事今来听不愁。 -
12.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
13.《送陈纠任满归》 宋·姚勉
江西道院春风里,田里叹愁声不起。
黄堂太守政如神,馆阁掾官清似水。
掾官皆清谁最优,寮中录参陈太丘。
奋身原自科第出,不比刀笔庸常流。 -
14.《河渎神》 唐·温庭筠
河上望丛祠,庙前春雨来时。
楚山无限鸟飞迟,兰棹空伤别离¤
何处杜鹃啼不歇,艳红开尽如血。 -
15.《小重山·秋到长门秋草黄》 唐·薛昭蕴
秋到长门秋草黄。
画梁双燕去,出宫墙。
玉箫无复理霓裳。
金蝉坠,鸾镜掩休妆。
忆昔在昭阳。
舞衣红绶带,绣鸳鸯。
至今犹惹御炉香。
魂梦断,愁听漏更长。 -
16.《劝农二首奉呈同官诸丈》 宋·陈淳祖
乃一秋一冬,愁听鸿飞鸣。
及兹问春半,土暖已足耕。
殷勤劝欠老,尊酒若为情。
我有一瓣香,为尔祈西成。 -
17.《次韵李公择梅花》 宋·苏轼
诗人固长贫,日午饥未动。
偶然得一饱,万象困嘲弄。
寻花不论命,爱雪长忍冻。
天公非不怜,听饱即喧哄。 -
18.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
19.《凤凰台怪和歌四首》 唐·佚名
深闺闲锁难成梦,那得同衾共绣床。
一自与郎江上别,霜天更自觉宵长。
愁听黄莺唤友声,空闺曙色梦初成。
窗间总有花笺纸,难寄妾心字字明。 -
20.《小重山》 唐·薛昭蕴
春到长门春草青,玉阶华露滴、月胧明。
东风吹断紫箫声,宫漏促、帘外晓啼莺¤
愁极梦难成,红妆流宿泪、不胜情。
手挪裙带绕花行,