-
121.《双鸟诗》 唐·韩愈
双鸟海外来,飞飞到中州。
一鸟落城市,一鸟集岩幽。
不得相伴鸣,尔来三千秋。
两鸟各闭口,万象衔口头。 -
122.《双鸟诗》 唐·韩愈
双鸟海外来,飞飞到中州。
一鸟落城市,一鸟集岩幽。
不得相伴鸣,尔来三千秋。
两鸟各闭口,万象衔口头。 -
123.《出门行》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
124.《六年春遣怀八首》 唐·元稹
伤禽我是笼中鹤,沉剑君为泉下龙。
重纩犹存孤枕在,春衫无复旧裁缝。
检得旧书三四纸,高低阔狭粗成行。
自言并食寻高事,唯念山深驿路长。 -
125.《新沐浴》 唐·白居易
形适外无恙,心恬内无忧。
夜来新沐浴,肌发舒且柔。
宽裁夹乌帽,厚絮长白裘。
裘温裹我足,帽暖覆我头。 -
126.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
127.《菩萨蛮》 宋·陈师道
银潢清浅填乌鹊。
画帘急雨长河落。
初月未成圆。
明星惜此筵。
愁来无断绝。
岁岁年年别。
不用泪红滋。
年年岁岁期。 -
128.《念奴娇》 宋·曾觌
霁天湛碧,正新凉风露,冰壶清彻。
河汉无声□□□,涌出银蟾孤绝。
岩桂香飘,井梧影转,冷浸宫袍洁。
西厢往事,一帘幽梦凄切。 -
129.《念奴娇(中秋夕)》 宋·毛幵
素秋新霁,风露洗寥廓,珠宫琼阙。
帘幕生寒人未定,鹊羽惊飞林樾。
河汉无声,微云收尽,相映寒光发。
三千银界,一时无此奇绝。 -
130.《句降黄龙舞》 宋·洪适
咸驻目于垂螺,将应声而曳茧。
岂无本事,愿吐妍辞。
答眄流席上,发水调于歌唇;色授裾边,属河东之才子。
未满飞鹣之愿,已成别鹄之悲。 -
131.《满江红》 宋·袁去华
香雾空_,檐牙外、流萤自照。
夜向久、明河东畔,电飞云绕。
错落疏星垂屋角,须臾万弩鸣林杪。
渐翠竹、苍梧嫩凉生,惊秋早。 -
132.《鹊桥仙(赠人)》 宋·辛弃疾
风流标格,惺松言语,真个十分奇绝。
三分兰菊十分梅,斗合就、一枝风月。
笙簧未语,星河易转,凉夜厌厌留客。
只愁酒尽各西东,更把酒、推辞一霎。 -
133.《贺新郎》 宋·刘学箕
已,用辛稼轩金缕词韵述怀。
此词盖鹭鸶林寄陈同甫者,韵险甚。
稼轩自和凡三篇,语意俱到。
捧心效颦,辄不自揆,同志毋以其迂而废其言 -
134.《瑞鹤仙》 宋·葛长庚
赋情多懒率。
每醉后疏狂,醒来飘忽。
无心恋簪绂。
温才高子建,韵欺王勃。 -
135.《永遇乐(七夕和刘随如)》 宋·赵以夫
云雁将秋,露萤照夜,凉透窗户。
星网珠疏,月奁金小,清绝无点暑。
天孙河鼓,东西相望,隐隐光流华渚。
妆楼上,青瓜玉果,多少騃儿痴女。 -
136.《还京乐(黄钟商友人泛湖,命乐工以筝、笙、琵琶、方响迭奏)》 宋·吴文英
宴兰溆,促奏丝萦管裂飞繁响。
似汉宫人去,夜深独语,胡沙凄哽。
对雁斜玫柱,琼琼弄月临秋影。
凤吹远,河汉去杳,天风飘冷。 -
137.《六丑(壬寅岁吴门元夕风雨)》 宋·吴文英
渐新鹅映柳,茂苑锁、东风初掣。
馆娃旧游,罗襦香未灭。
玉夜花节。
记向留连处,看街临晚,放小帘低揭。 -
138.《念奴娇(中秋呈徐叔至)》 宋·谢懋
齐天湛碧。
正新凉风露,冰壶清彻。
河汉无声光练练,涌出银蟾孤绝。
岩桂香飘,井梧影转,冷浸官袍洁。 -
139.《括木兰花慢》 宋·林正大
黄河天上派,到东海、去难收。
况镜里堪悲,星星白发,早上人头。
人生尽欢得意,把金尊、对月莫空休。
天赋君材有用,千金散聚何忧。 -
140.《氏州第一》 宋·郑熏初
开遍来禽,春事过也,江南倦客心苦。
料理花愁,销磨酒病,还是年时意绪。
寒浅香轻,早一霎、朝来微雨。
柳曲闻莺,河桥信马,旋题新句。