-
141.《拟行路难》 南北朝·鲍照
君不见少壮从军去。
白首流离不得还。
故乡窅窅日夜隔。
音尘断绝阻河关。 -
142.《春阴》 宋·朱弁
关河迢递绕黄沙,惨惨阴风塞柳斜。
花带露寒无戏蝶,草连云暗有藏鸦。
诗穷莫写愁如海,酒薄难将梦到家。
绝域东风竟何事,祇应催我鬓边华! -
143.《六州歌头 题万里江山图 天下同文以上赵万里》 元·卢挚
诗成雪岭,画里见岷峨。
浮锦水,历滟к,灭坡陀。
汇江沱。
唤醒高唐残梦,动奇思,闻巴唱,观楚舞,邀宋玉,方巫娥。 -
144.《悲歌赠吴季子》 清·吴伟业
人生千里与万里,黯然销魂别而已。
君独何为至于此,山非山兮水非水。
生非生兮死非死。
十三学经并学史, -
145.《贺新郎·往事何堪说》 宋·刘学箕
往事何堪说。
念人生、消磨寒暑,漫营裘葛。
少日功名频看镜,绿鬓鬅鬙未雪。
渐老矣、愁生华发。 -
146.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
147.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
148.《伤景吟》 宋·赵顺孙
门前不改旧山河,莲渚愁红荡碧波。
坠叶飘花难再复,浮云流水竟如何。
鱼龙寂寞秋江冷,鸿雁不来风雨多。
穷巷悄然车马绝,磬声深戛出烟霞。 -
149.《王彦举听雨轩》 明·黄哲
辋川给事才且奇,自我相亲童冠时。
高谈甚爱风雨夕,世上闲愁都不知。
几回共酌东轩里,正值萧萧满人耳。
当窗涤笔写《黄庭》,凉声散落鹅池水。 -
150.《凉月》 明·钦叔阳
秋光盈盈秋气肃,河汉无声凉万斛。
何来天镜澹明玉,不照华堂照空谷。
空谷佳人颦翠眉,宝奁斜掩罘罳垂。
当轩畏见光如练,窥户愁看景似规。 -
151.《玄宁夜集赠张子言》 明·吴子孝
我不能奋身霄汉攀蛟龙,手揽日月登玄宫。
扬帆浩溟泛沧海,玉芝若木空相待。
燕京肮脏谁与怜,拜趋公府心欲穿。
桂薪玉粟犹争炀,羸马青衫愁着鞭。 -
152.《敦煌曲》 明·曾棨
吐蕃健儿面如赭,走入黄河放胡马。
七关萧索少人行,白骨战场纵复横。
敦煌壮士抱戈泣,四面胡笳声转急。
烽烟断绝鸟不飞,十一年来不解围。 -
153.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
154.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
155.《大雪青州道上有怀东武园亭寄交孔周翰》 宋·苏轼
超然台上雪,城郭山川两奇绝。
海风吹碎碧琉璃,时见三山白银阙。
盖公堂前雪,绿窗朱户相明灭。
堂中美人雪争妍,粲然一笑玉齿颊。 -
156.《新渡寺席上次赵景贶陈履常韵送欧阳叔弼比来》 宋·苏轼
神屠不目全,妙额惟妆半。
更刀乃族疱,倚市必丑悍。
平生魏公筹,忽aa10郢人墁。
诗书亦何用,适道须此馆。 -
157.《夏末野兴》 宋·陆游
半世天涯倦远游,还乡不减旅人愁。
数声相应鸠呼雨,一片初飞叶报秋。
山坞风烟僧院路,河梁灯火酒家楼。
绝知雪鬓宜蓑笠,分付貂蝉与黑头。 -
158.《後苦寒歌》 宋·杨万里
白鸥立雪胫透冷,鸬鹚避风飞不正。
一双野鸭欺晚寒,出没冰河底心性。
绝怜红船黄帽郎,绿蘘青篛牵牙樯。
生愁堕指脱两耳,芦花亦无何许藏。
遣骑前头买乾荻,速烘焰火与一炙。
三足老鸦寒不出,看云诉天天不泣。 -
159.《幔卷?》 清·朱彝尊
桃叶舟回,枫林客去,西渚波千叠。
见十里横塘,几阵凉飔,独上小楼,柔肠断绝。
春信莺花,秋期河汉,总是愁时节。
怅碧海青天,夜色苍凉,归去明月。 -
160.《病目作近体诗五首》 宋·晁说之
愁极犹知吾道尊,尚烦几许北堂萱。
善人在疚乡评减,老物可憎天意存。
谩使楚囚临澧浦,难教汉使识河源。
著书昔日年犹少,老意今朝欲绝言。