-
241.《祝英台近·惜多才》 宋·佚名
惜多才,怜薄命,无计可留汝。
揉碎花笺,忍写断肠句。
道旁杨柳依依,千丝万缕,抵不住、一分愁绪。
如何诉。 -
242.《玲珑四犯》 宋·李从周
初拨琵琶,未肯信,知音真个稀少。
尽日芳情,萦系玉人怀抱。
须待化作杨花,特地过、旧家池沼。
想绮窗、刺绣迟了,半缕茜茸微绕。 -
243.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
244.《多丽》 宋·严仁
最无端,官楼画角轻软。
一声来、深闺深处,把人好梦惊回。
许多愁、尽教奴受,些个事、未必君知。
泪滴兰衾,寒生珠幌,翠云撩乱枕频欹。 -
245.《点绛唇》 宋·苏茂一
竹翠藏烟,杏红流水归何处。
透帘穿户。
更酒黄昏雨。
织锦题书,谁寄愁情去。
浑无绪。
绿杨千缕。
不似真眉妩。 -
246.《木兰花慢·送人之官九华》 宋·周端臣
霭芳阴未解,乍天气、过元宵。
讶客神犹寒,吟窗易晓,春色无柳。
梅梢。
尚留顾藉,滞东风、未肯雪轻飘。 -
247.《念奴娇》 宋·李亿
镜鸾分影,望天涯肠断,消无红叶。
几度秋风吹翠被,一缕幽香难减。
燕卜新梁,花移别槛,回首春如客。
欢情何在,绿杨空锁愁色。 -
248.《望海潮(浮远堂)》 宋·史隽之
危岑孤秀,飞轩爽豁,空江泱漭黄流。
吴札故邱,春申旧国,西风吹换清秋。
沧海浪初收。
共登高临眺,尊俎绸缪。 -
249.《过秦楼》 宋·邓有功
燕蹴飞红,莺迁新绿,几阵晚来风急。
谢家池馆,金谷园林,还又把春虚掷。
年时恨雨愁云,物换星移,有谁曾忆。
把一尊试酹,落花芳草,总成尘迹。 -
250.《瑞龙吟》 宋·杨泽民
城南路。
凝望映竹摇风,酒旗标树。
效原游子停车,问山崦里,人家甚处。
去还贮。 -
251.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
252.《蝶恋花(春燕和韵)》 宋·萧汉杰
一缕春情风里絮。
海阔天高,那更云无数。
娇颤画梁非为雨。
怜伊只合和伊去。
欲话因缘愁日暮。
细认帘旌,几度来还去。
万一这回航可渡。
共渠活处寻条路。 -
253.《垂杨》 宋·姚勉
银屏梦觉。
渐浅黄嫩绿,一声莺小。
细雨轻尘,建章初闭东风悄。
依然千树长安道。 -
254.《解语花》 宋·张艾
轻雷殷殷,小枕惊回,帘影摇庭户。
嫩凉遥度。
江云堕、结作西窗暗雨。
闲阶静伫。 -
255.《绕佛阁》 宋·张艾
渚云弄湿,烟缕际晚,江国遥碧。
鸿过无迹。
怕闻野寺孤钟动凄恻。
小桥路窄。 -
256.《一萼红(和玉霄感旧)》 宋·尹济翁
玉搔头。
是何人敲折,应为节秦讴。
棐几朱弦,剪灯雪藕,几回数尽更筹。
草草又、一番春梦,梦觉了、风雨楚江秋。 -
257.《绮罗香(渔浦有感)》 宋·张磐
浦月窥檐,松泉漱枕,屏里吴山何处。
暗粉疏红,依旧为谁匀注。
都负了、燕约莺期,更闲却、柳烟花雨。
纵十分、春到邮亭,赋怀应是断肠句。 -
258.《霓裳中序第一》 宋·应法孙
愁云翠万叠。
露柳残蝉空抱叶。
帘卷流苏宝结。
乍庭户嫩凉,阑干微月。 -
259.《摸鱼儿》 宋·莫仑
听春教、燕颦莺诉。
朝朝花困风雨。
六桥忘却清明后,碧尽柳丝千缕。
蜂蝶侣。 -
260.《贺新郎(端午)》 宋·詹无咎
梅子黄时雨。
对幽窗、依依抱独,几多愁绪。
润逼琴丝无雅韵,难续文园旧诣。
头白尽、相如谁顾。