-
121.《贺新郎(代寄)》 宋·周端臣
怕听黄昏雨。
到黄昏、陡顿潇潇,雨声不住。
香冷罗衾愁无寐,难奈凄凄楚楚。
暗试把、佳期重数。 -
122.《琐窗寒》 宋·杨泽民
倦拂鸳衾,羞临鹊鉴,懒开窗户。
韶华暗度,又过妒花风雨。
掩熏炉、怕闻旧香,柳阴只有黄莺语。
似向人、欲说离愁,因念未归行旅。 -
123.《解连环》 宋·刘子才
晚云黏湿。
正吴峰惨澹,雨迷烟接。
早陡顿、秋事分携,甚连苑暮墙,菊荒苔匝。
空阔愁乡,更天外、怨鸿声点。 -
124.《齐天乐(和张龙山寿词)》 宋·马迁鸾
老夫耄矣,怪新年顿尔,□衰俱现。
排闷篇诗,浇愁盏酒,自读离骚自劝。
长安日远。
怅旧国禾宫,故侯瓜畹。 -
125.《齐天乐·夜来疏雨鸣金井》 宋·王月山
夜来疏雨鸣金井,一叶舞空红浅。
莲渚收香,兰皋浮爽,凉思顿欺班扇。
秋光苒苒。
任老却芦花,西风不管。 -
126.《大酺(感春)》 宋·赵文
正宝香残,重帘静,飞鸟时惊花铎。
沈思前梦去,有当时老泪,欲弹还阁。
太一宫墙,菩提寺路,谁管纷纷开落。
心情浑何似,似琵琶马上,晓寒沙漠。 -
127.《莺啼序(春晚)》 宋·赵文
东风何许红紫,又匆匆吹去。
最堪惜、九十春光,一半情绪听雨。
到昨日、看花去处,如今尽是相思树。
倚斜阳脉脉,多情燕子能语。 -
128.《大酺(感春)》 宋·赵文
正宝香残,重帘静,飞鸟时惊花铎。
沈思前梦去,有当时老泪,欲弹还阁。
太一宫墙,菩提寺路,谁管纷纷开落。
心情浑何似,似琵琶马上,晓寒沙漠。 -
129.《莺啼序(春晚)》 宋·赵文
东风何许红紫,又匆匆吹去。
最堪惜、九十春光,一半情绪听雨。
到昨日、看花去处,如今尽是相思树。
倚斜阳脉脉,多情燕子能语。 -
130.《贺新郎(听琵琶)》 宋·陈纪
趁拍哀弦促。
听冷冷、弦间细语,手间推覆。
莺语间关花底滑,急雨斜穿梧竹。
又涧底、松风簌簌。 -
131.《齐天乐(客长安赋)》 宋·王易简
宫烟晓散春如雾。
参差护晴窗户。
柳色初分,汤香未冷,正是清明百五。
临流笑语。 -
132.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
133.《湘月·壬申夏泛舟西湖述怀有赋时予别杭州盖十年矣》 清·龚自珍
壬申夏,泛舟西湖,述怀有赋,时予别杭州盖十年矣天风吹我,堕湖山一角,果然清丽。
曾是东华生小客,回首苍茫无际。
屠狗功名,雕龙文卷,岂是平生意。
乡亲苏小,定应笑我非计。 -
134.《阮郎归·春风吹雨绕残枝》 清·佚名
春风吹雨绕残枝,落花无可飞。
小池寒绿欲生漪,雨晴还日西。
帘半卷,燕双归。
讳愁无奈眉。
翻身整顿着残棋,沉吟应劫迟。 -
135.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
136.《金缕曲·闷欲呼天说》 清·吴藻
闷欲呼天说。
问苍苍、生人在世,忍偏磨灭?从古难消豪气,也只书空咄咄。
正自检、断肠诗阅。
看到伤心翻天笑,笑公然、愁是吾家物!都并入、笔端结。 -
137.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
138.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
139.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
140.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。