-
1.《谒金门》 宋·陈坦之
归未卜。
频倒金驱纤玉。
明月绡窗停剪烛。
搦愁题蠹绿。
秋水娟娟鱼目。
腰素几分销缩。
接得云笺无意读。
雕鞍何处宿。 -
2.《阮郎归(闺情)》 宋·詹玉
斜河一道界相思。
好秋都上眉。
鸾笺象管写心啼。
搦愁题做诗。
添别恨,卜欢期。
灯花红几时。
看看月上小窗儿。
夜香今夜迟。 -
3.《送陈四秀才还吴》 明·高启
君是故乡人,同作他乡住。
同来不同返,惆怅临分处。
手把长干花,回望长洲树。
恐起忆家心,愁题送君句。 -
4.《虚池驿题屏风》 唐·宜芬公主
出嫁辞乡国,由来此别难。
圣恩愁远道,行路泣相看。
沙塞容颜尽,边隅粉黛残。
妾心何所断,他日望长安。 -
5.《途中寒食题黄梅临江驿寄崔融》 唐·宋之问
马上逢寒食,愁中属暮春。
可怜江浦望,不见洛阳人。
北极怀明主,南溟作逐臣。
故园肠断处,日夜柳条新。 -
6.《戏题草树》 唐·张说
忽惊石榴树,远出渡江来。
戏问芭蕉叶,何愁心不开。
微霜拂宫桂,凄吹扫庭槐。
荣盛更如此,惭君独见哀。 -
7.《赦到不得归题江上石》 唐·沈佺期
家住东京里,身投南海西。
风烟万里隔,朝夕几行啼。
圣主讴歌洽,贤臣法令齐。
忽闻铜柱使,走马报金鸡。 -
8.《题袁氏别业/偶游主人园》 唐·贺知章
主人不相识,偶坐为林泉。
莫谩愁沽酒,囊中自有钱。 -
9.《过卢四员外宅看饭僧共题七韵》 唐·王维
三贤异七贤,青眼慕青莲。
乞饭从香积,裁衣学水田。
上人飞锡杖,檀越施金钱。
趺坐檐前日,焚香竹下烟。
寒空法云地,秋色净居天。
身逐因缘法,心过次第禅。
不须愁日暮,自有一灯然。 -
10.《题潼关楼》 唐·崔颢
客行逢雨霁,歇马上津楼。
山势雄三辅,关门扼九州。
川从陕路去,河绕华阴流。
向晚登临处,风烟万里愁。 -
11.《题潼关楼》 唐·崔颢
客行逢雨霁,歇马上津楼。
山势雄三辅,关门扼九州。
川从陕路去,河绕华阴流。
向晚登临处,风烟万里愁。 -
12.《题石瓮寺》 唐·范朝
胜境宜长望,迟春好散愁。
关连四塞起,河带八川流。
复磴承香阁,重岩映彩楼。
为临温液近,偏美圣君游。 -
13.《初贬南巴至鄱阳,题李嘉祐江亭》 唐·刘长卿
巴峤南行远,长江万里随。
不才甘谪去,流水亦何之。
地远明君弃,天高酷吏欺。
清山独往路,芳草未归时。 -
14.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
15.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
16.《春意(一题作春怨)》 唐·孟浩然
佳人能画眉,妆罢出帘帷。
照水空自爱,折花将遗谁。
春情多艳逸,春意倍相思。
愁心极杨柳,一种乱如丝。 -
17.《春意(一题作春怨)》 唐·孟浩然
佳人能画眉,妆罢出帘帷。
照水空自爱,折花将遗谁。
春情多艳逸,春意倍相思。
愁心极杨柳,一种乱如丝。 -
18.《书情题蔡舍人雄》 唐·李白
尝高谢太傅,携妓东山门。
楚舞醉碧云,吴歌断清猿。
暂因苍生起,谈笑安黎元。
余亦爱此人,丹霄冀飞翻。 -
19.《入彭蠡经松门观石镜缅怀谢康乐题诗书游览之志》 唐·李白
谢公之彭蠡,因此游松门。
余方窥石镜,兼得穷江源。
将欲继风雅,岂徒清心魂。
前赏逾所见,后来道空存。 -
20.《听江笛送陆侍御(同丘员外赋题)》 唐·韦应物
远听江上笛,临觞一送君。
还愁独宿夜,更向郡斋闻。