-
1.《岁寒而春迟闰正月犹有雪三日乃消今日方晴快》 宋·毛滂
东风果来否,雪意不肯消。
初疑寒作威,势猛意反韶。
玲珑开琼花,瑶草亦有苗。
细观如可人,玉立耿高标。 -
2.《对食戏作》 宋·陆游
黄昏来扣野人扉,笑语欣欣意不迟。
葑火正红煨芋美,不妨秉炬雪中归。 -
3.《春雪不止》 宋·宋伯仁
春来雪意逾迟遛,又学飞绵过小楼,暖逐乐风虽易化,猛如前月未容休。
莺花消息孤诗课,蚕麦生涯累客愁。
莫道远人多冻杀,王师亦有在边头。 -
4.《江亭》 唐·杜甫
坦腹江亭暖,长吟野望时。
水流心不竞,云在意俱迟。
寂寂春将晚,欣欣物自私。
江东犹苦战,回首一颦眉。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
7.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
8.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
9.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
10.《尉迟杯(亳社作惜花)》 宋·晁补之
去年时。
正愁绝,过却红杏飞。
沈吟杏子青时。
追悔负好花枝。