-
1.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
意句俱到,不入深村入荒草。
意句不到,珊瑚树林日杲杲。
只如一言道尽,意况不及时如何。
到江整套地尽,隔岸越山多。 -
2.《病后遇王倚饮,赠歌》 唐·杜甫
麟角凤觜世莫识,煎胶续弦奇自见。
尚看王生抱此怀,在于甫也何由羡。
且遇王生慰畴昔,素知贱子甘贫贱。 -
3.《梁县道中》 元·元好问
青山簇簇树重重,人在春云浩荡中。
也是杏花无意况,一支临水卧残红。 -
4.《出门》 宋·李复
静僻懒慢久,烦喧厌入耳。
过客吐新谈,意况殊不美。
火炎几车薪,难救一杯水。
但坐问邻醅,余事莫挂齿。 -
5.《曲阿对月别岑况、徐说》 唐·刘长卿
金陵已芜没,函谷复烟尘。
犹见南朝月,还随上国人。
白云心自远,沧海意相亲。
何事须成别,汀洲欲暮春。 -
6.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
7.《凭周况先辈于朝贤乞茶》 唐·孟郊
道意勿乏味,心绪病无悰。
蒙茗玉花尽,越瓯荷叶空。
锦水有鲜色,蜀山饶芳丛。
云根才翦绿,印缝已霏红。
曾向贵人得,最将诗叟同。
幸为乞寄来,救此病劣躬。 -
8.《凭周况先辈于朝贤乞茶》 唐·孟郊
道意勿乏味,心绪病无悰。
蒙茗玉花尽,越瓯荷叶空。
锦水有鲜色,蜀山饶芳丛。
云根才翦绿,印缝已霏红。
曾向贵人得,最将诗叟同。
幸为乞寄来,救此病劣躬。 -
9.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
10.《适意二首》 唐·白居易
十年为旅客,常有饥寒愁。
三年作谏官,复多尸素羞。
有酒不暇饮,有山不得游。
岂无平生志,拘牵不自由。