-
41.《一夕风雨花药都尽唯有豨莶一丛濯濯得意戏题》 宋·黄庭坚
红药山丹逐晓风,春荣分到豨莶丛。
朱颜颇欲辞镜去,煮叶掘根傥见功。 -
42.《次韵和吴冲卿秋意四首·后牖有配柳》 宋·司马光
弱植生川泽,吒根北堂后。
昔时青春姿,扶疏映轩牖。
风霜日消落,憔悴复何有。
蠹穿枯节断,雨渍虚心朽。
幸不夭天年,犹得胜凡柳。 -
43.《渔家傲·精养灵根神守气》 宋·无名氏
精养灵根神守气。
天然子母何曾离。
昼夜六时长在意。
三田内。
温温天地中和水。
十二楼前白雪腻。
九宫台畔黄芽遂。
日月山头朝上帝。
神光起。
腾身直出烟霄外。 -
44.《渔家傲·精养灵根神守气》 宋·无名氏
精养灵根神守气。
天然子母何曾离。
昼夜六时长在意。
三田内。
温温天地中和水。
十二楼前白雪腻。
九宫台畔黄芽遂。
日月山头朝上帝。
神光起。
腾身直上烟霄外。 -
45.《淮人多食蛙者作诗示意》 宋·朱翌
淮人为水族,疱脍亦已巧。
田间有鸣鸡,性命得自保。
吴人口垂涎,捕取穷浩渺。
於吴产或多,於淮求则少。 -
46.《仲宗许过我甚久一见便有去意戏用春字韵留之》 宋·李弥逊
麦秋数尽稻花春,六尺茅茨百懒身。
散策崎岖聊永日,击舟剥啄定幽人。
关心有念真形役,过眼无根俱客尘。
肯着青鞋从我老,队香径遣断归轮。 -
47.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
墙根数席地,聊尔遣耘治。
年丰菜亦熟,采掇斯及时。
拔葵愧公仪,学圃非樊迟。
幸逃肉食鄙,用补带粟饥。 -
48.《访梅殊未有开意》 宋·赵蕃
不惮朝寒起杖藜,问梅随往到山蹊。
枯根半死苔痕剥,细蕾深藏藤刺迷。
倚市悬知无正态,入空还恐见深挤。
幽居空谷端事愧,顾叹诗无老手题。 -
49.《广文出新意得梅之全花实根叶谱入秀句辄效反》 宋·郑清之
东风不借半分力,老树丝窠罥寒织。
虚枝生白独也正,夜气归根吹以息。
个中洒洒无一尘,无眼界至无意识。
居然暗发定慧香,不取诸相了空色。 -
50.《上崔中丞古意二首》 宋·何梦桂
岩岩南山石,上有孤生竹。
结根不择地,天地聊自足。
卷耳不盈筐,绿刍不盈掬。
原言勿采采,留此媚幽独。 -
51.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
七十古所希,我今六十余。
干时本无策,谋生术尤疏。
就食泮水宫,学辅乏薪蔬。
凜凜座无毡,踽踽出无驴。 -
52.《麦苗已有生意掘乌禾稬者未止》 宋·王炎
儿童饭犊女采桑,水满东皋耕事忙。
稻秧半绿麦半黄,天许食新饘粥香。
田父咨嗟仍笑语,赤地一年今得雨。
紫鳖有根妻子喜,免填沟壑弃闾里。 -
53.《酹江月 平阳府卒第,有来禽两株,以托根官》 元·王恽
卿来培植顾护,始知重惜。
今年清明前,花盛开,芳姿绰约,顿增容色。
侯置酒高会,遂极欢赏。
予因念草木之微,岂轻重显晦,亦有数存(存下原有为字,兹据宋宾王校本秋润乐府删),其间耶,乃以酹江月歌之。 -
54.《代寿徐意一参政》 宋·刘黻
东南仁气氲堪舆,武夷相望钟真儒。
考亭西山接伊洛,望庭坦荡除榛芜。
意一先生续正传,刚以直养轲其徒。
端平御史凛风节,历历抗疏诛奸谀。 -
55.《题立上舍草意》 宋·方回
万派江河尽向东,秋风摇落又春风。
性灵根本元相似,躯壳胚胎偶不同。
蝼蚁阶前藏窟穴,蜘蛛檐外挂虚空。
家中子女兼鸡犬,尔我无非乐意中。 -
56.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
57.《妾薄命》 唐·李白
汉帝重阿娇,贮之黄金屋。
咳唾落九天,随风生珠玉。
宠极爱还歇,妒深情却疏。
长门一步地,不肯暂回车。 -
58.《杂曲歌辞·汉宫少年行》 唐·李益
君不见上宫警夜营八屯,冬冬街鼓朝朱轩。
玉阶霜仗拥未合,少年排入铜龙门。
暗闻弦管九天上,宫漏沉沉清吹繁。 -
59.《园中时蔬尽皆锄理唯秋兰数本委而不顾彼虽…遂赋二章》 唐·张九龄
场藿已成岁,园葵亦向阳。
兰时独不偶,露节渐无芳。
旨异菁为蓄,甘非蔗有浆。
人多利一饱,谁复惜馨香。 -
60.《孟门行》 唐·崔颢
黄雀衔黄花,翩翩傍檐隙。
本拟报君恩,如何反弹射。
金罍美酒满座春,平原爱才多众宾。
满堂尽是忠义士,