-
61.《孟门行》 唐·崔颢
黄雀衔黄花,翩翩傍檐隙。
本拟报君恩,如何反弹射。
金罍美酒满座春,平原爱才多众宾。
满堂尽是忠义士, -
62.《送十五舅》 唐·王昌龄
深林秋水近日空,归棹演漾清阴中。
夕浦离觞意何已,草根寒露悲鸣虫。 -
63.《廨中见桃花南枝已开,北枝未发,因寄杜副端》 唐·刘长卿
何意同根本,开花每后时。
应缘去日远,独自发春迟。
结实恩难忘,无言恨岂知。
年光不可待,空羡向南枝。 -
64.《示孟郊》 唐·孟浩然
蔓草蔽极野,兰芝结孤根。
众音何其繁,伯牙独不喧。
当时高深意,举世无能分。
钟期一见知,山水千秋闻。
尔其保静节,薄俗徒云云。 -
65.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
66.《移海榴》 唐·韦应物
叶有苦寒色,山中霜霰多。
虽此蒙阳景,移根意如何。 -
67.《缑山西峰草堂作》 唐·岑参
结庐对中岳,青翠常在门。
遂耽水木兴,尽作渔樵言。
顷来阙章句,但欲闲心魂。
日色隐空谷,蝉声喧暮村。 -
68.《万丈潭》 唐·杜甫
青溪合冥莫,神物有显晦。
龙依积水蟠,窟压万丈内。
跼步凌垠堮,侧身下烟霭。
前临洪涛宽,却立苍石大。 -
69.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
70.《病柏》 唐·杜甫
有柏生崇冈,童童状车盖。
偃蹙龙虎姿,主当风云会。
神明依正直,故老多再拜。
岂知千年根,中路颜色坏。 -
71.《枯楠》 唐·杜甫
楩楠枯峥嵘,乡党皆莫记。
不知几百岁,惨惨无生意。
上枝摩皇天,下根蟠厚地。
巨围雷霆坼,万孔虫蚁萃。 -
72.《楠树为风雨所拔叹》 唐·杜甫
倚江楠树草堂前,故老相传二百年。
诛茅卜居总为此,五月仿佛闻寒蝉。
东南飘风动地至,江翻石走流云气。 -
73.《奉赠射洪李四丈(明甫)》 唐·杜甫
丈人屋上乌,人好乌亦好。
人生意气豁,不在相逢早。
南京乱初定,所向邑枯槁。
游子无根株,茅斋付秋草。 -
74.《阆州东楼筵,奉送十一舅往青城县,得昏字》 唐·杜甫
曾城有高楼,制古丹雘存。
迢迢百馀尺,豁达开四门。
虽有车马客,而无人世喧。
游目俯大江,列筵慰别魂。 -
75.《严氏溪放歌行(溪在阆州东百馀里)》 唐·杜甫
天下甲马未尽销,岂免沟壑常漂漂。
剑南岁月不可度,边头公卿仍独骄。
费心姑息是一役,肥肉大酒徒相要。 -
76.《奉赠射洪李四丈(明甫)》 唐·杜甫
丈人屋上乌,人好乌亦好。
人生意气豁,不在相逢早。
南京乱初定,所向邑枯槁。
游子无根株,茅斋付秋草。 -
77.《阆州东楼筵,奉送十一舅往青城县,得昏字》 唐·杜甫
曾城有高楼,制古丹雘存。
迢迢百馀尺,豁达开四门。
虽有车马客,而无人世喧。
游目俯大江,列筵慰别魂。 -
78.《严氏溪放歌行(溪在阆州东百馀里)》 唐·杜甫
天下甲马未尽销,岂免沟壑常漂漂。
剑南岁月不可度,边头公卿仍独骄。
费心姑息是一役,肥肉大酒徒相要。 -
79.《别李义》 唐·杜甫
神尧十八子,十七王其门。
道国洎舒国,督唯亲弟昆。
中外贵贱殊,余亦忝诸孙。
丈人嗣三叶,之子白玉温。 -
80.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。