-
1.《江上弹琴》 宋·欧阳修
江水深无声,江云夜不明。
抱琴舟上弹,栖鸟林中惊。
游鱼为跳跃,山风助清泠。
境寂听愈真,弦舒心已平。 -
2.《咏水》 唐·骆宾王
列名通地纪,疏派合天津。
波随月色净,态逐桃花春。
照霞如隐石,映柳似沉鳞。
终当挹上善,属意澹交人。 -
3.《水调歌头(送蒋成父公顺)》 宋·魏了翁
风雪锢迁客,闭户紧蒙头。
一声门外剥啄,客有从予游。
直自离骚国里,行到林闾鹤山人,子云师屋畔,万里入双眸。
世态随炎去,此意澹于秋。 -
4.《水调歌头(送蒋成父公顺)》 宋·魏了翁
风雪锢迁客,闭户紧蒙头。
一声门外剥啄,客有从予游。
直自离骚国里,行到林闾鹤山人,子云师屋畔,万里入双眸。
世态随炎去,此意澹于秋。 -
5.《投宿山家》 明·徐勃
清流抱孤村,秋意澹林木。
水急衡板桥,山空响飞瀑。
残叶水边黄,危峰天际矗。
日暮何处归,人烟在修竹。 -
6.《次韵知常德袁尊固监丞送别四诗》 宋·魏了翁
别来岁月尔滔滔,流落天涯忽此遭。
万木辞荣秋意澹,百川归壑岸容高。
笑看海上两蜗角,閒秃山中千兔毫。
若向颜曾得消息,直须奴仆命离骚。 -
7.《次韵答陈用之王奕世袁明复三子和篇》 宋·舒岳祥
药留残焙火,枕避近溪风。
意澹琴三叠,人和酒一中。
处遭兵祸后,已觉世缘空。
安得飘然去,茅庐海上峰。 -
8.《送潘少白赴连山馆》 宋·舒岳祥
桐木深坑岭,菊田高弟家。
闻渠能馆致,去我使人嗟。
箬长潜沙笋,兰开傍石花。
古琴留挂壁,此意澹无邪。 -
9.《古意》 唐·戴叔伦
悠悠南山云,濯濯东流水。
念我平生欢,托居在东里。
失既不足忧,得亦不为喜。
安贫固其然,处贱宁独耻。
云闲虚我心,水清澹吾味。
云水俱无心,斯可长伉俪。 -
10.《东城春意》 唐·白居易
风软云不动,郡城东北隅。
晚来春澹澹,天气似京都。
弦管随宜有,杯觞不道无。
其如亲故远,无可共欢娱。