-
1.《次余仲庸松风阁韵十九首 其五》 宋·裘万顷
恰则梅边春意萌,困人天气又清明。
炉熏茗碗北窗下,卧听绵蛮黄鸟声。 -
2.《三叠》 宋·刘克庄
春意萌于肃杀中,玄冥信有斡回功。
东皇太一无情甚,吹去才消几阵风。 -
3.《次余仲庸松风阁韵十九首》 宋·裘万顷
恰则梅边春意萌,困人天气又清明。
炉熏茗碗北窗下,卧听绵蛮黄鸟声。 -
4.《上元晚晴》 宋·方回
所谓上元者,俗以侈升平。
汉用方士说,祠祭夜达明。
爇炬或始此,游观实何名。
年登庶事遂,春早芳意萌。 -
5.《触兴》 宋·曾丰
山向南逾秃,江归下转清。
鸟那容久立,鱼不及潜行。
云外雁机动,沙头鹭意萌。
信为吾道计,切忌太分明。 -
6.《意未萌于心》 宋·邵雍
意未萌于心,言未出诸口。
神莫得而窥,人莫得而咎。
君子贵慎独,上不愧屋漏。
人神亦吾心,口自处其后。 -
7.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
8.《缑氏尉沈兴宗置酒南溪留赠》 唐·王昌龄
林色与溪古,深篁引幽翠。
山尊在渔舟,棹月情已醉。
始穷清源口,壑绝人境异。
春泉滴空崖,萌草拆阴地。 -
9.《缑氏尉沈兴宗置酒南溪留赠》 唐·王昌龄
林色与溪古,深篁引幽翠。
山尊在渔舟,棹月情已醉。
始穷清源口,壑绝人境异。
春泉滴空崖,萌草拆阴地。 -
10.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。