-
161.《黄土道中李员外同年留宿》 明·李东阳
雨澹荒溪野水昏,萧条鞍马入空村。
平沙问渡逢渔子,深树闻钟隔寺门。
白饭青刍非旧主,细泉嘉果得名园。
东曹一榻分灯意,夜下虚庭白露繁。 -
162.《次韵和张芸老阻风见寄》 宋·孔武仲
闻道征帆却滞留,萧条湘岸正南头。
春光虽有将归意,野色仍供不尽愁。
破浪心期元万里,扬帆目送已千舟。
山齐亦欲君重访,逆水如今是顺流。 -
163.《得东南书报乱后东都故居犹存而州北松槚亦无》 宋·晁公溯
旄头光垂北风起,胡沙漫漫暗天地。
翠华清晓巡朔方,咸阳宫殿生荆杞。
胡儿解鞍留汉土,凝碧池头日歌舞。
一朝忽弃洪河南,来归舆图丞相府。 -
164.《次韵鲁尧卿病起》 宋·陈棣
一区聊寄古墙阴,灯火萧条语夜深。
强对简编聊适意,欲参佛祖问安心。
青衫有约还轻别,白发无期苦见寻。
咫尺佳时修禊事,兰亭老笔为君临。 -
165.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
166.《孤鹜》 宋·李复
孤鹜何时失旧群,空郊迥立如长人。
疾风拂地忽惊顾,欲起不起低昂频。
辽东八月霜气早,万里旅飞来南宾。
云间翩翩羽相接,沙上雝雝情更亲。 -
167.《冬日》 宋·李复
日出东南隅,转侧下西陆。
不经中天行,但惊六龙速。
愁寒余月阴,云重欲压屋。
霰雪飞不断,凝冰介万木。 -
168.《门巷》 宋·丘葵
门巷萧条绝市声,吟肩终日耸崚嶒。
瘦如华表秋来鹤,贫似丛林旦过僧。
渴吻漫消茶一碗,枯肠不饱稻三升。
交游岂是相违意,四十无闻自可憎。 -
169.《缘识》 宋·宋太宗
青松本不树萧条,学士因何智自劳。
金水朗然明皎洁,雪山堆积就中高。
志心但觅三神药,凡目难观万时毫。
我独闲吟谁解意,悠哉丽日压灵鳌。 -
170.《逍遥咏》 宋·宋太宗
青松本不树萧条,学士因何智自劳。
金水朗然明皎洁,雪山堆积就中高。
志心但觅三神药,凡目难风万里毫。
我独闲吟谁解意,悠哉丽日压灵鳌。 -
171.《石櫃阁和少陵韵》 宋·孙应时
榴花开正红,杏子熟已赤。
谽谺倚天嶂,戌削出水石。
小驿有幽意,江风满青壁。
悠然一杯酒,劳汝万里客。 -
172.《答潘文叔见寄予十月尝访文叔许来而犹未也》 宋·孙应时
别离一何久,迢递阻音形。
重上君子堂,相见眼终青。
君颜尚冰玉,我鬓已星星。
借问十载间,风波两蓬萍。 -
173.《宝觉师画少陵像用笔其简伯氏称赏之因戏为长》 宋·王洋
破帽麻鞋肩伛偻,回头意若呼宗武。
行歌又似出关时,饭颗山前日当午。
公如冰玉天赋成,玉为温润冰为清。
庙中朱弦堂上曲,一唱三叹知遗声。 -
174.《次韵政老夜坐有怀》 宋·王洋
客行犯萧条,物态如寒冰。
借问松窗人,久客将何营。
答言慕幽禅,怀抱彻欲清。
当年困流俗,鑽纸如痴蝇。 -
175.《题邻僧房壁》 宋·王洋
南窗日暖北窗凉,时节频移意自长。
半坐蒲团七家饭,两函经卷一炉香。
身辞尘杂元无累,人见朝昏却自忙。
雪屋夜寒灯火暗,萧条气味合邻墙。 -
176.《寄湘乡令乡世贤》 宋·杨时
身游羿彀偶相逢,安得初终若駏蛩。
道学未容窥阃奥,吏师应许叩邻封。
萧条此意君谁问,落拓微官我更慵。
卢白回旋真戏事,傍观无用气填胸。 -
177.《孙履正履和北上予同舟送之入郡舣舟白莲桥信》 明·程嘉燧
凉风一杯酒,明月万里心。
双帆飞度吴苑树,澄江远挂秋河阴。
君过三山向京阙,杨子津楼秋涨没。
广陵豪士邀醉君,期我不来意超忽。 -
178.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
179.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
180.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。