-
321.《至陵阳山登天柱石,酬韩侍御见招隐黄山》 唐·李白
韩众骑白鹿,西往华山中。
玉女千馀人,相随在云空。
见我传秘诀,精诚与天通。
何意到陵阳,游目送飞鸿。 -
322.《自巴东舟行经瞿唐峡,登巫山最高峰,晚还题壁》 唐·李白
江行几千里,海月十五圆。
始经瞿塘峡,遂步巫山巅。
巫山高不穷,巴国尽所历。
日边攀垂萝,霞外倚穹石。 -
323.《效古二首》 唐·李白
朝入天苑中,谒帝蓬莱宫。
青山映辇道,碧树摇苍空。
谬题金闺籍,得与银台通。
待诏奉明主,抽毫颂清风。 -
324.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
325.《寓言三首》 唐·李白
周公负斧扆,成王何夔夔。
武王昔不豫,剪爪投河湄。
贤圣遇谗慝,不免人君疑。
天风拔大木,禾黍咸伤萎。 -
326.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。 -
327.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
328.《自代内赠》 唐·李白
宝刀截流水,无有断绝时。
妾意逐君行,缠绵亦如之。
别来门前草,秋巷春转碧。
扫尽更还生,萋萋满行迹。
鸣凤始相得,雄惊雌各飞。
游云落何山?一往不见归。
估客发大楼,知君在秋浦。 -
329.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
330.《同德精舍旧居伤怀》 唐·韦应物
洛京十载别,东林访旧扉。
山河不可望,存没意多违。
时迁迹尚在,同去独来归。
还见窗中鸽,日暮绕庭飞。 -
331.《鹧鸪啼(一作李峤诗)》 唐·韦应物
可怜鹧鸪飞,飞向树南枝。
南枝日照暖,北枝霜露滋。
露滋不堪栖,使我夜常啼。
愿逢云中鹤,衔我向寥廓。
愿作城上乌,一年生九雏。
何不旧巢住,枝弱不得去。
何意道苦辛,客子常畏人。 -
332.《燕衔泥》 唐·韦应物
衔泥燕,声喽喽,尾涎涎。
秋去何所归,春来复相见。
岂不解决绝高飞碧云里,何为地上衔泥滓。
衔泥虽贱意有营, -
333.《古剑行》 唐·韦应物
千年土中两刃铁,土蚀不入金星灭。
沉沉青脊鳞甲满,蛟龙无足蛇尾断,忽欲飞动中有灵。
豪士得之敌国宝,仇家举意半夜鸣。
小儿女子不可近,龙蛇变化此中隐。
夏云奔走雷阗阗,恐成霹雳飞上天。 -
334.《宝观主白鸲鹆歌》 唐·韦应物
鸲鹆鸲鹆,众皆如漆,尔独如玉。
鸲之鹆之,众皆蓬蒿下,尔自三山来。
三山处子下人间, -
335.《听莺曲》 唐·韦应物
东方欲曙花冥冥,啼莺相唤亦可听。
乍去乍来时近远,才闻南陌又东城。
忽似上林翻下苑,绵绵蛮蛮如有情。 -
336.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
337.《刘相公中书江山画障》 唐·岑参
相府征墨妙,挥毫天地穷。
始知丹青笔,能夺造化功。
潇湘在帘间,庐壑横座中。
忽疑凤凰池,暗与江海通。 -
338.《卫节度赤骠马歌》 唐·岑参
君家赤骠画不得,一团旋风桃花色。
红缨紫鞚珊瑚鞭,玉鞍锦鞯黄金勒。
请君鞲出看君骑,尾长窣地如红丝。 -
339.《送薛彦伟擢第东归》 唐·岑参
时辈似君稀,青春战胜归。
名登郄诜第,身著老莱衣。
称意人皆羡,还家马若飞。
一枝谁不折,棣萼独相辉。 -
340.《送薛彦伟擢第东归》 唐·岑参
时辈似君稀,青春战胜归。
名登郄诜第,身著老莱衣。
称意人皆羡,还家马若飞。
一枝谁不折,棣萼独相辉。