-
341.《江南遇雨》 唐·张鼎
江天寒意少,冬月雨仍飞。
出户愁为听,从风洒客衣。
旅魂惊处断,乡信意中微。
几日应晴去,孤舟且欲归。 -
342.《鹤警露》 唐·陈季
南国商飙动,东皋野鹤鸣。
溪松寒暂宿,露草滴还惊。
欲有高飞意,空闻召侣情。
风间传藻质,月下引清声。
未假抟扶势,焉知羽翼轻。
吾君开太液,愿得应皇明。 -
343.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
344.《酬陆少府》 唐·高适
朝临淇水岸,还望卫人邑。
别意在山阿,征途背原隰。
萧萧前村口,唯见转蓬入。
水渚人去迟,霜天雁飞急。
固应不远别,所与路未及。
欲济川上舟,相思空伫立。 -
345.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
346.《赠别沈四逸人》 唐·高适
沈侯未可测,其况信浮沉。
十载常独坐,几人知此心。
乘舟蹈沧海,买剑投黄金。
世务不足烦,有田西山岑。 -
347.《同韩四、薛三东亭玩月》 唐·高适
远游怅不乐,兹赏吾道存。
款曲故人意,辛勤清夜言。
东亭何寥寥,佳境无朝昏。
阶墀近洲渚,户牖当郊原。 -
348.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
349.《别崔少府》 唐·高适
知君少得意,汶上掩柴扉。
寒食仍留火,春风未授衣。
皆言黄绶屈,早向青云飞。
借问他乡事,今年归不归。 -
350.《送李少府时在客舍作》 唐·高适
相逢旅馆意多违,暮雪初晴候雁飞。
主人酒尽君未醉,薄暮途遥归不归。 -
351.《白丝行》 唐·杜甫
缫丝须长不须白,越罗蜀锦金粟尺。
象床玉手乱殷红,万草千花动凝碧。
已悲素质随时染,裂下鸣机色相射。 -
352.《丽人行》 唐·杜甫
三月三日天气新,长安水边多丽人。
态浓意远淑且真,肌理细腻骨肉匀。
绣罗衣裳照暮春,蹙金孔雀银麒麟。
头上何所有?翠微盍叶垂鬓唇。 -
353.《夜听许十损诵诗爱而有作》 唐·杜甫
许生五台宾,业白出石壁。
余亦师粲可,身犹缚禅寂。
何阶子方便,谬引为匹敌。
离索晚相逢,包蒙欣有击。 -
354.《送李校书二十六韵》 唐·杜甫
代北有豪鹰,生子毛尽赤。
渥洼骐骥儿,尤异是龙脊。
李舟名父子,清峻流辈伯。
人间好少年,不必须白晰。 -
355.《义鹘》 唐·杜甫
阴崖有苍鹰,养子黑柏颠。
白蛇登其巢,吞噬恣朝餐。
雄飞远求食,雌者鸣辛酸。
力强不可制,黄口无半存。 -
356.《万丈潭》 唐·杜甫
青溪合冥莫,神物有显晦。
龙依积水蟠,窟压万丈内。
跼步凌垠堮,侧身下烟霭。
前临洪涛宽,却立苍石大。 -
357.《凤凰台》 唐·杜甫
亭亭凤凰台,北对西康州。
西伯今寂寞,凤声亦悠悠。
山峻路绝踪,石林气高浮。
安得万丈梯,为君上上头。 -
358.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
359.《述古三首》 唐·杜甫
赤骥顿长缨,非无万里姿。
悲鸣泪至地,为问驭者谁。
凤凰从东来,何意复高飞。
竹花不结实,念子忍朝饥。 -
360.《春日戏题恼郝使君兄》 唐·杜甫
使君意气凌青霄,忆昨欢娱常见招。
细马时鸣金騕褭,佳人屡出董娇饶。
东流江水西飞燕,可惜春光不相见。