-
1.《陵祀归得赐暖耳诗和方石韵四首(时和者颇众》 明·李东阳
轻华弄日暖含芃,短发蒙茸乱不辞。
狐掩敝裘惭并价,马惊寒影怯初骑。
宁同赵服随胡制,不似齐冠污肉时。
寄语春风莫吹却,多情长诵感恩诗。
¤ -
2.《关羽祠送高员外还荆州》 唐·郎士元
将军禀天姿,义勇冠今昔。
走马百战场,一剑万人敌。
虽为感恩者,竟是思归客。
流落荆巫间,裴回故乡隔。
离筵对祠宇,洒酒暮天碧。
去去勿复言,衔悲向陈迹。 -
3.《读大行皇帝遗诏感恩哀恸六首》 宋·刘克庄
昨者欃枪久未收,宫中斋素却珍羞。
宵衣密遣庚牌递,露布差宽丙枕忧。
大渐忽然开玉锁,积勤端为保金瓯。
尧民莫不如丧考,况侍尧阶近璪旒。 -
4.《读大行皇帝遗诏感恩哀恸六首》 宋·刘克庄
或犯威颜批逆鳞,容如天地养如春。
早年憔悴行吟者,岁晚赓歌喜起人。
风雨无终飘暴意,雪霜有大发生仁。
才衰莫颂文之德,虚忝词臣与史臣。 -
5.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
6.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
7.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
8.《感梦(梦故兵部裴尚书相公)》 唐·元稹
十月初二日,我行蓬州西。
三十里有馆,有馆名芳溪。
荒邮屋舍坏,新雨田地泥。
我病百日馀,肌体顾若刲. -
9.《感怀(十四首)》 明·杨基
东邻夜从军,西邻晓上官。
一为死别愁,一为知己欢。
欢者承新恩,拂拭头上冠。
愁者嘱妻孥,结束跨下鞍。 -
10.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。