-
141.《次韵侯宣城叠嶂楼双溪阁长篇》 宋·苏辙
作官如负担,一负当且驰。
不知息肩处,妄问道远迩。
我乘章江流,却入宛溪水。
舍舟陟崔嵬,行路极旬已。 -
142.《鸡鸣曲》 明·刘基
日将出,鸡先鸣,千门万户听鸡声。
美人锦帐愁欲曙,壮士苦心煎百虑。
人间百年能几日,日日鸡鸣催日出。
一朝过了复一朝,白发萧萧此生毕。 -
143.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
144.《邓程二子传法於予清坛事毕赋诗以遗之》 宋·张继先
不闭三天道,难回二子诚。
露章招有感,裂帛喜为盟。
神剑一日试,法灯千古明。
内观当自悟,至理本无情。 -
145.《鲁漕惠鹿鹤花果》 宋·吴芾
镂果团缯宛似真,尊前一见喜生春。
感公持此为余寿,益悟浮生是幻身。 -
146.《重赋畏知寓斋》 宋·赵蕃
君昔少年日,起家官帝城。
诸公盛称许,往往动得名。
夷途一步趋,可到公与卿。
永怀松柏坚,高谢桃李荣。 -
147.《子肃以古风见还诗轴颇述归田之乐次韵答之》 宋·赵蕃
春风忽满目,感叹离群居。
郊行竟何之,野蔓徒侵裾。
仰看岭头云,片段随卷舒。
悠然若有得,似我心地初。 -
148.《弋阳陆行》 宋·赵蕃
细雨湿篮舆,渺渺穿翠楚。
林园知秋近,已作西风语。
昨朝汗浃背,今晨冷侵膂。
感慨悟乘除,人生几寒暑。 -
149.《魏华甫鹤山书院》 宋·叶适
苍崖有顶我为庐,日君月妃崖十趋。
梳风洗雨耳目醒,玉帝诏许瞻宸居。
周公仲尼在左右,勘点六籍开凡愚。
曾经秦祸多散阙,郑笺毛传悲纷如。 -
150.《送魏时中胡才卿还城》 宋·吴潜
岁晏谢纷务,掩关慕幽居。
於道良未亲,养真卿自娱。
孰谓双彦来,南征千里余。
忻然肯相过,修贽期读居。 -
151.《和张仲实见寄》 宋·仇远
天地有义气,五行秋在金。
风吹庭前树,亦做清商音。
游子初离群,百感集一襟。
谅予老冉冉,无复谣善淫。
吾方用吾悟,安计他人心。 -
152.《踏云行 谢于公鞋》 元·马钰
走入玄门,牵回白鲤。
缀词感谢吾侪履。
从今步步出红尘,无心著去观桃李。
采访幽微,搜寻至理。
因师大悟离乡里。
一朝功满踏云行,邀公 -
153.《满庭芳 继重阳韵 藏头 拆起方字》 元·马钰
感重阳,然下访,是得悟黄染。
精麦髓,弟子谨供当。
上田田难种,恳告、神怎飞?。
仙道,初心善,无刺亦无莨。 -
154.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
155.《杨秘监为余言初不识谭德称国正因陆务观书方》 宋·张镃
人心怀感初因喜,感到极时还堕泪。
亦犹雕琢用功深,自发诗中平淡意。
更须绝处悟一回,方知迷梦唤醒采。
今谁得此德妙法,诚斋四集新板开。 -
156.《次抚松韵》 宋·叶茵
昂藏苍髯翁,违世号独立。
女萝千丈丝,依倚忘岌岌。
有客卢疏阴,感慨百世人。
不悟女萝泉,甘为女萝亲。
猗欤山下兰,清芬传楚泽。
野蔓不可干,此道何曾息。 -
157.《生日病腹疾书事》 宋·方回
今年六十二,弃官八年矣。
生世业已休,来日凜无几。
孰谓尝作郡,旦暮窘薪米。
少时颇豪宕,晚乃穷如此。 -
158.《蔡元度话其子能言前世事江晦叔有诗次韵》 宋·李复
应感随缘各有因,一源真寂自无尘。
须知此物非他物,能悟前身是后身。
叔子探环乔木在,房公发石旧书新。
区中谁是王文度,订印曾逢竺上人。 -
159.《屈原庙》 宋·李复
古庙荒山暗水云,岁时歌舞感乡民。
几伤谗口方离国,欲悟君心岂爱身。
惨惨飞魂号帝阙,冥冥齎志托江神。
千年自有遗文在,光焰长如日月新。 -
160.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。