-
1.《感春五首》 唐·韩愈
辛夷高花最先开,青天露坐始此回。
已呼孺人戛鸣瑟,更遣稚子传清杯。
选壮军兴不为用,坐狂朝论无由陪。
如今到死得闲处,还有诗赋歌康哉。 -
2.《夜读隐书有感》 宋·陆游
平生志慕白云乡,俯仰人间每自伤。
倦鹤摧颓宁望料,寒龟蹙缩且支床。
力探鸿宝寻奇诀,剩采青精试秘方。
常鄙臞仙老山泽,要令仰首看飞翔。 -
3.《新春有感寄常夷甫》 宋·欧阳修
余生本羇孤,自少已非壮。
今而老且病,何用苦惆怅。
误蒙三圣知,贪得过其量。
恩私未知报,心志已凋丧。 -
4.《感怀》 宋·郑獬
北风哭夜星辰寒,竹篱敲戛鸣琅玕。
老蟾瘦噤失光采,天地冻合鱼龙乾。
慨然忆归几千里,长江大山交屈蟠。
湘水东去注不极,我心夜夜如鸣湍。 -
5.《繁昌县感旧》 宋·陈造
繁昌古县依山麓,县外峰峦更重複。
连山断处围平陆,有地可耕无十六。
昔我作尉三年留,局促似为山所囚。
野行付宿饭古寺,山路孰悉如吾州。 -
6.《次韵和宫保庞丞相见贶之作》 宋·宋庠
岁阴谁不感摧颓,更值亨衢出处催。
根柢只堪陪栎社,功名何足玷云台。
览穷文史篇章倦,过尽荣华老病来。
宫衮裁诗褒意厚,昏瞳刮膜喜重开。 -
7.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
8.《忆崔郎中宗之游南阳遗吾孔子琴,抚之潸然感旧》 唐·李白
昔在南阳城,唯餐独山蕨。
忆与崔宗之,白水弄素月。
时过菊潭上,纵酒无休歇。
泛此黄金花,颓然清歌发。 -
9.《谒柱山会禅师》 唐·刘禹锡
我本山东人,平生多感慨。
弱冠游咸京,上书金马外。
结交当世贤,驰声溢四塞。
勉修贵及早,狃捷不知退。 -
10.《酒罢张大彻索赠诗(时张初效潞幕)》 唐·李贺
长鬣张郎三十八,天遣裁诗花作骨。
往还谁是龙头人,公主遣秉鱼须笏。
太行青草上白衫,匣中章奏密如蚕。