-
1.《感讽五首 其五》 唐·李贺
石根秋水明,石畔秋草瘦。
侵衣野竹香,蛰蛰垂野厚。
岑中月归来,蟾光挂空秀。
桂露对仙娥,星星下云逗。
凄凉栀子落,山璺泣清漏。
下有张仲蔚,披书案将朽。 -
2.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
3.《感讽六首》 唐·李贺
人间春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
4.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
5.《感讽》 明·苏大
兵刃何最贵?七首同干将。
所铸皆匪凡,用有祥不祥。
荆柯信国士,未抵专诸勇。
阖庐因成功,燕国几亡种。
所托若匪雄,不如投闲余。
免令将军头,不及筵中鱼。 -
6.《感讽五首 其二》 唐·李贺
奇俊无少年,日车何躃躃。
我待纡双绶,遗我星星发。
都门贾生墓,青蝇久断绝。
寒食摇扬天,愤景长肃杀。
皇汉十二帝,唯帝称睿哲。
一夕信竖儿,文明永沦歇。 -
7.《感讽五首 其四》 唐·李贺
星尽四方高,万物知天曙。
己生须己养,荷担出门去。
君平久不返,康伯遁国路。
晓思何譊譊,阛阓千人语。 -
8.《感讽五首 其三》 唐·李贺
南山何其悲,鬼雨洒空草。
长安夜半秋,风前几人老。
低迷黄昏径,袅袅青栎道。
月午树无影,一山唯白晓。
漆炬迎新人,幽圹萤扰扰。 -
9.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
口为祸之穽,异者同之分。
谁龙噤不语,兀兀如羁囚。
我岂好违俗,心未忘好修。
本不慕华显,宁有忮与求。 -
10.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
气运有盈虚,品物迭滋耗。
人生於两间,谁能长不老。
胡为习鲜荣,而独恨枯槁。
婉娈儿女态,爱惜容色好。 -
11.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
断桥梗得泊,高堂拥图书。
中宵风露气,营我方寸躯。
静虑何易感,有衔莫能祛。
今古一瞬息,智愚等丘墟。
战夺日相寻,死生互吞屠。
念此耿无寐,推枕长嗟吁。
天理谅好还,人谋何可疏。 -
12.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
宿嗜本幽间,世途倦驰聘。
迫芘门户吒,强把冠佩整。
如手误一来,麾退谅予警。
宽恩假郡寄,静俟亦天幸。 -
13.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
鸟飞暮知还,虮微亦有藏。
游子怅无吒,故级那得忘。
轒輼岁横鹜,生涯日凄凉。
骨肉各竄匿,冢祠缺烝尝。
万里一缄书,临风泪千行。
垂白念汝兄,忧乐苦相望。
安得附羽翮,奋飞同一觞。 -
14.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
西陲失支吾,如老屋积腐。
墙闼纵蹂躏,堂屋何依怙。
伊谁阶此厉,乃为元老误。
疾痛切吾身,利钝难逆睹。 -
15.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
坤维以文瑞,民俗本柔淑。
何代无战争,冤哉今尔酷。
戎马塞里墟,劫钞遍林谷。
平生金石交,屈指半鬼录。 -
16.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
南山翠鬅鬙,四荔拱故宅。
采衣侍三寿,教爱如夙昔。
晓然一梦阑,无复万里隔。
了知恩爱缚,障我修行力。