-
121.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
122.《空灵山应田叟》 唐·常建
湖南无村落,山舍多黄茆。
淳朴如太古,其人居鸟巢。
牧童唱巴歌,野老亦献嘲。
泊舟问溪口,言语皆哑咬。 -
123.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
124.《仙游寺(有龙潭穴、弄玉祠)》 唐·李华
舍事入樵径,云木深谷口。
万壑移晦明,千峰转前后。
嶷然龙潭上,石势若奔走。
开拆秋天光,崩腾夏雷吼。 -
125.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。 -
126.《赋得明星玉女坛,送廉察尉华阴》 唐·王翰
洪河之南曰秦镇,发地削成五千仞。
三峰离地皆倚天,唯独中峰特修峻。
上有明星玉女祠,祠坛高眇路逶迤。 -
127.《今别离(一作别离曲)》 唐·孟云卿
结发生别离,相思复相保。
如何日已久,五变庭中草。
渺渺大海途,悠悠吴江岛。
但恐不出门,出门无远道。 -
128.《伤怀赠故人》 唐·孟云卿
稍稍晨鸟翔,淅淅草上霜。
人生早罹苦,寿命恐不长。
二十学已成,三十名不彰。
岂无同门友,贵贱易中肠。 -
129.《题云门山,寄越府包户曹、徐起居》 唐·孟浩然
我行适诸越,梦寐怀所欢。
久负独往愿,今来恣游盘。
台岭践磴石,耶溪溯林湍。
舍舟入香界,登阁憩旃檀。 -
130.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
131.《白鸠辞(一作夷则格上白鸠拂舞辞)》 唐·李白
铿鸣钟,考朗鼓。
歌白鸠,引拂舞。
白鸠之白谁与邻,霜衣雪襟诚可珍。 -
132.《赠崔侍郎》 唐·李白
长剑一杯酒,男儿方寸心。
洛阳因剧孟,托宿话胸襟。
但仰山岳秀,不知江海深。
长安复携手,再顾重千金。 -
133.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
134.《赠张相镐二首(时逃难在宿松山作·萧士赟云下八首伪)》 唐·李白
神器难窃弄,天狼窥紫宸。
六龙迁白日,四海暗胡尘。
昊穹降元宰,君子方经纶。
澹然养浩气,欻起持大钧。 -
135.《赠从弟南平太守之遥二首》 唐·李白
少年不得意,落魄无安居。
愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。
兰生谷底人不锄, -
136.《赠张相镐二首(时逃难在宿松山作·萧士赟云下八首伪)》 唐·李白
神器难窃弄,天狼窥紫宸。
六龙迁白日,四海暗胡尘。
昊穹降元宰,君子方经纶。
澹然养浩气,欻起持大钧。 -
137.《赠宣城宇文太守兼呈崔侍御》 唐·李白
白若白鹭鲜,清如清唳蝉。
受气有本性,不为外物迁。
饮水箕山上,食雪首阳颠。
回车避朝歌,掩口去盗泉。 -
138.《赠友人三首》 唐·李白
兰生不当户,别是闲庭草。
夙被霜露欺,红荣已先老。
谬接瑶华枝,结根君王池。
顾无馨香美,叨沐清风吹。 -
139.《登敬亭山南望怀古赠窦主簿》 唐·李白
敬亭一回首,目尽天南端。
仙者五六人,常闻此游盘。
溪流琴高水,石耸麻姑坛。
白龙降陵阳,黄鹤呼子安。 -
140.《寄王屋山人孟大融》 唐·李白
我昔东海上,劳山餐紫霞。
亲见安期公,食枣大如瓜。
中年谒汉主,不惬还归家。
朱颜谢春辉,白发见生涯。
所期就金液,飞步登云车。
愿随夫子天坛上,闲与仙人扫落花。