-
161.《送杨六判官使西蕃》 唐·杜甫
送远秋风落,西征海气寒。
帝京氛祲满,人世别离难。
绝域遥怀怒,和亲愿结欢。
敕书怜赞普,兵甲望长安。 -
162.《建都十二韵》 唐·杜甫
苍生未苏息,胡马半乾坤。
议在云台上,谁扶黄屋尊。
建都分魏阙,下韶辟荆门。
恐失东人望,其如西极存。 -
163.《寄岑嘉州(州据蜀江外)》 唐·杜甫
不见故人十年馀,不道故人无素书。
愿逢颜色关塞远,岂意出守江城居。
外江三峡且相接,斗酒新诗终日疏。 -
164.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
165.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
166.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。 -
167.《杜鹃行(一作司空曙诗)》 唐·杜甫
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢佯瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑貌憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
168.《南中春意》 唐·钱起
入仕无知言,游方随世道。
平生愿开济,遇物干怀抱。
已阻青云期,甘同散樗老。
客游南海曲,坐见韶阳早。
旧国别佳人,他乡思芳草。
惜无鸿鹄翅,安得凌苍昊。 -
169.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
170.《演兴四首·招太灵》 唐·元结
招太灵兮山之巅,山屹dB兮水沦涟。
祠之襰兮眇何年,木修修兮草鲜鲜。
嗟魑魅兮淫厉,自古昔兮崇祭。 -
171.《演兴四首·招太灵》 唐·元结
招太灵兮山之巅,山屹dB兮水沦涟。
祠之襰兮眇何年,木修修兮草鲜鲜。
嗟魑魅兮淫厉,自古昔兮崇祭。 -
172.《舂陵行》 唐·元结
军国多所需,切责在有司。
有司临郡县,刑法竞欲施。
供给岂不忧,征敛又可悲。
州小经乱亡,遗人实困疲。 -
173.《忆舍弟》 唐·于逖
衰门少兄弟,兄弟唯两人。
饥寒各流浪,感念伤我神。
夏期秋未来,安知无他因。
不怨别天长,但愿见尔身。
茫茫天地间,万类各有亲。
安知汝与我,乖隔同胡秦。
何时对形影,愤懑当共陈。 -
174.《苦雨(一本题下有思归桃花崦五字)》 唐·顾况
朝与佳人期,碧树生红萼。
暮与佳人期,飞雨洒清阁。
佳人窅何许,中夜心寂寞。
试忆花正开,复惊叶初落。
行骑飞泉鹿,卧听双海鹤。
嘉愿有所从,安得处其薄。 -
175.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
176.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。 -
177.《杜鹃行(一作杜甫诗)》 唐·司空曙
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢翔瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑自憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
178.《送张籍归江东》 唐·王建
清泉浣尘缁,灵药释昏狂。
君诗发大雅,正气回我肠。
复令五彩姿,洁白归天常。
昔岁同讲道,青襟在师傍。 -
179.《求友》 唐·王建
鉴形须明镜,疗疾须良医。
若无傍人见,形疾安自知。
世路薄言行,学成弃其师。
每怀一饭恩,不重劝勉词。 -
180.《送于丹移家洺州》 唐·王建
忆昔门馆前,君当童子年。
今来见成长,俱过远所传。
诗礼不外学,兄弟相攻研。
如彼贩海翁,岂种溪中田。