-
61.《释秘演诗集序》 宋·欧阳修
予少以进士游京师,因得尽交当世之贤豪。
然犹以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋雄伟非常之士,无所用其能者,往往伏而不出,山林屠贩,必有老死而世莫见者,欲从而求之不可得。
其后得吾亡友石曼卿。
曼卿为人,廓然有大志,时人不能用其材,曼卿亦不屈以求合。 -
62.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
63.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
64.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
65.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
66.《醒世恒言》 明·冯梦龙
富贵本无根,尽从勤里得。
请观懒惰者,面待饥寒色。 -
67.《鸿门》 唐·张碧
母龙衔日天地昏,八纮叆叇生愁云。
秦原走鹿无藏处,纷纷争处围成群。
四溟波立鲸相吞,薄摇五岳崩山根。
鱼暇舞浪狂鳅鯤,龙蛇胆战登鸿门。 -
68.《酹江月》 元·刘处玄
厌居人世,似孤云飘逸,鹤升霄汉。
自在无拘空外去,撒手直超彼岸。
到处为家,琴书为伴,信笔闲吟叹。
洞天高卧,任他人笑懒慢。 -
69.《姜山前岩庙》 宋·陈曦
怪石崭岩势欲摧,洞门无锁昼常开。
此心不合神明者,到此应知懒入来。 -
70.《送俊明李提举》 宋·方大琮
有美羊城一钜儒,菊坡气脉最关渠。
村高懒宿郎官被,色养姑乘使者车。
曩日绿林功未赏,今年清社事堪书。
福星何事轻移去,久矣世无公毁誉。 -
71.《次韵永堂》 宋·沈说
莺声未改春,叶底一蝉新。
幻境老无梦,醉乡诗有神。
整巾因把镜,懒语怕逢人。
似此衰迟者,劳君料理频。 -
72.《偶成》 宋·释善珍
长年狎樵牧,门外即荒郊。
瘦草牛羊路,高松鹳鹤巢。
病来勤习定,老去懒寻交。
常愧逃名者,深山自缚茆。 -
73.《司空山歌》 宋·释择崇
司空山,在云外,时人到得方自在。
我今随力幸登临,四顾巍巍无向背。
绝遮拦,难比况,千山万山齐恃仰。
九夏炎炎雪正飞,三冬飒飒华初放。 -
74.《大儿时中堂成德修弟喜而赋之因次元韵》 宋·陶梦桂
有谭名利者,耳若了不闻。
心乎平似水,身也懒於云。
眇眇居人世,骎骎过隙曛。
田园趣归去,风月谩平分。 -
75.《昭孝道院》 宋·赵菊庄
云深户不开,竹屋两三间。
野水浸官渡,低墙出远山。
绝荤如鹤瘦,习懒惯童顽。
我亦皈真者,来公半日闲。 -
76.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
77.《得也字戏为解嘲六言二十八韵示汝载》 明·韩上桂
卿相事业彼哉,簟瓢道味回也。
关门仙客骑牛,塞上老翁失马。
夷甫立名非真,偃师构象是假。
机性能忘灌畦,忮心不怨飘瓦。 -
78.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
79.《吴兴唐子华画云山小景图》 明·宋讷
君不见夏圭昔写渔村春雾时,江山半入无声诗。
又不见马麟昔作关山秋色图,千里风烟来座隅。
夏圭马麟去已远,一入九原呼不返。
祇今画者乱如麻,吴兴近数唐子华。 -
80.《徐良辅耕渔轩》 明·王隅
南山饥牛常待饭,而君力田致疏懒。
北冥游鲲几千里,而君重钓沧浪水。
高堂老亲鹤两鬓,二者本自供甘旨。
禾囷三百既有获,得渔可羹而已矣。