-
1.《因六祖举太和山语而成颂贵此话大行》 宋·黄庭坚
峨眉山中老,千颂自成集。
持问太和山,鹘臭当风立。 -
2.《成父弟作书室于前山举予旧名堂日青毡以榜之》 宋·赵蕃
土断既已久,北人谁复论。
莫嗟前辈远,尚有束书存。
未免文科事,犹须素业尊。
怅余今白首,宁复振吾门。 -
3.《成父弟作书室于前山举予旧名堂日青毡以榜之》 宋·赵蕃
避地初尚走,吾家住瑞峰。
曾门有遗刻,一代仰高踪。
几恨烟霞隔,忽欣窗户逢。
眼明聊隐几,足倦免扶筇。 -
4.《夜宿范以善提举云林清远风大作偶成二绝句》 宋·陆文圭
猿啼夹间声逾远,鹤啄荒苔卟更清。
身在千林头上立,忽从脚底白云生。 -
5.《夜宿范以善提举云林清远风大作偶成二绝句》 宋·陆文圭
云峰顶上玉仙家,误入修廊一迳斜。
夜半月寒风力劲,满山松影走龙蛇。 -
6.《闻儿辈举渔者言喜成古调》 宋·钱时
鱼固人所欲,痰饮常忌此。
兹晨一杯羹,食之乃大美。
渔者包裹来,乐与我为市。
儿辈问何故,秤平不亏尔。 -
7.《西湖晚步偶成呈曾君举司户》 宋·释绍嵩
山引千岩翠作堆,锺鸣楼阁晚云开。
鱼吹鉴面晕痕蹙,人过桥心倒影来。
要听剧谈飞木屑,便期携手上春台。
世间刚有东流水,一洗从前猿鹤哀。