-
1.《叙吟二首》 唐·李中
往哲搜罗妙入神,隋珠和璧未为珍。
而今所得惭难继,谬向平生著苦辛。
成僻成魔二雅中,每逢知己是亨通。
言之无罪终难厌,欲把风骚继古风。 -
2.《出郭》 宋·赵蕃
疏篱树树李花雪,野寺条条杨柳丝。
春风收雨雨收后,白日变晴晴变时。
有余不足无尽景,截长补短何限诗。
烟霞痼疾句成僻,老矣折肱真得医。 -
3.《和门下殷侍郎新茶二十韵》 唐·徐铉
暖吹入春园,新芽竞粲然,才教鹰嘴拆,未放雪花妍。
荷杖青林下,携筐旭景前。
孕灵资雨露,钟秀自山川。 -
4.《和茅亦山韵二首》 宋·黄庚
爱静吟成僻,耽书近欲痴。
事多因错省,节不为贫移。
长物新添画,生涯旧有诗。
穷通系天命,知命复何疑。 -
5.《缘识》 宋·宋太宗
邪见终成僻,真如是久长。
闲心通物外,日月四时忙。 -
6.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
7.《得微之到官后书备知通州之事怅然有感因成四章》 唐·白居易
来书子细说通州,州在山根峡岸头。
四面千重火云合,中心一道瘴江流。
虫蛇白昼拦官道,蚊蚋黄昏扑郡楼。 -
8.《和裴令公新成绿野堂即事》 唐·姚合
结构立嘉名,轩窗四面明。
丘墙高莫比,萧宅僻还清。
池际龟潜戏,庭前药旋生。
树深檐稍邃,石峭径难平。 -
9.《成名后献恩门》 唐·曹邺
为物稍有香,心遭蠹虫啮。
平人登太行,万万车轮折。
一辞桂岭猿,九泣东门月。
年年孟春时,看花不如雪。 -
10.《甲子岁夏五月自长沙抵醴陵贵就深僻以便疏慵…聊寄知心》 唐·韩偓
职在内庭宫阙下,厅前皆种紫微花。
眼明忽傍渔家见,魂断方惊魏阙赊。
浅色晕成宫里锦,浓香染著洞中霞。
此行若遇支机石,又被君平验海槎。 -
11.《兰陵僻居联句》 唐·李益
潘岳闲居赋,陶潜独酌谣。
二贤成往事,三径是今朝。
——广宣
生幸逢唐运,昌时奉帝尧。
进思谐启沃,退混即渔樵。
——李益
蠹简封延阁,雕阑閟上霄。
相从清旷地,秋露挹兰苕。
——杜羔 -
12.《偶成》 宋·文同
僻陋为州耻不才,偃然空见两星回。
只应归举谣言日,三府诸君口尽枚。 -
13.《偶成》 宋·孙应时
小斋随分有琴书,此外萧然一物无。
地僻最饶间意味,日长还得睡工夫。
四时风月吾心友,千里云山古画图。
天赐彩衣如鹤发,箪瓢足矣更何须。 -
14.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
15.《塘中亭子初成》 明·金大舆
抱僻爱丘壑,缘厓筑幽居。
虽无墁垩工,清旷情可舒。
陶子乐容膝,诸公甘草庐。
达人贵适意,岂必轮奂俱。 -
16.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
17.《新安钱学士以近诗一轴见贶辄成短言用叙单悃》 宋·梅尧臣
早事太尉府,谬以才见论。
身作邑中吏,日陪丞相尊。
嵩山云外寺,伊水渡头来。
泉味入香茗,松色开清樽。 -
18.《题方武成诗草》 宋·刘克庄
性僻爱诗如至宝,借君诗卷百回看。
吟来体犯诸家少,改定人移一字难。
束瀑为题犹夭矫,吞山入句尚苍寒。
嗟余老钝资磨琢,安得同衾语夜阑。 -
19.《代书寄商洛令陈成伯》 宋·邵雍
此去替期犹半岁,商山穷僻少医名。
感伤多后风防滞,暑湿偏时疾易生。
圣智不能无蹇剥,贤才方善处哀荣。
斯言至浅理非浅,少补英豪一二明。 -
20.《游海棠西山示赵彦成》 宋·邵雍
东风吹雨过溪门,白白朱朱乱远村,滩石已无回棹势,岸枫犹出系船痕。
时危不厌江山僻,客好惟知笑语温。
莫上南冈看春色,海棠花下却销魂。