-
1.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
2.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
3.《戛玉有馀声》 唐·管雄甫
戛玉音难尽,凝人思转清。
依稀流户牖,仿佛在檐楹。
更逐松风起,还将涧水并。
乐中和旧曲,天际转馀声。
漂渺浮烟远,温柔入耳轻。
想如君子佩,时得上堂鸣。 -
4.《戛铜碗为龙吟歌》 唐·皎然
逸僧戛碗为龙吟,世上未曾闻此音。
一从太尉房公赏,遂使秦人传至今。
初戛徐徐声渐显,乐音不管何人辨。 -
5.《清平乐·铿金戛玉》 宋·刘埙
铿金戛玉。
弹就神仙曲。
铁拨鶤弦清更熟。
新腔浑胜俗。
教坊尽道名师。
声华都处俱知。
指日内前宣唤,云韶独步丹墀。 -
6.《芋洋岭背闻雨声满山细听林上槁叶风过之相戛》 宋·巩丰
日未出扶桑,云犹屯海岳。
宛是欲雨时,朝阴凛岩壑。
霜林乱叶多,荏苒乾未落。
飒飒满空山,细听微雨作。 -
7.《戛金钗》 宋·无名氏
梅蕊破初寒,春来何太早。
轻傅粉、向人先笑。
比并年时较些少。
愁底事,十分清瘦了。
影静野塘空,香寒霜月晓。
风韵减、酒醒花老。
可杀多情要人道。
疏竹外、一枝斜更好。 -
8.《戛金钗》 宋·无名氏
怎数向、更筹计。
-
9.《戛玉亭》 宋·陈岩
丘中流水度鸣琴,静与僧房发妙音。
高下抑扬浑不断,时时写出昔贤心。