-
1.《戛玉有馀声》 唐·管雄甫
戛玉音难尽,凝人思转清。
依稀流户牖,仿佛在檐楹。
更逐松风起,还将涧水并。
乐中和旧曲,天际转馀声。
漂渺浮烟远,温柔入耳轻。
想如君子佩,时得上堂鸣。 -
2.《清平乐·铿金戛玉》 宋·刘埙
铿金戛玉。
弹就神仙曲。
铁拨鶤弦清更熟。
新腔浑胜俗。
教坊尽道名师。
声华都处俱知。
指日内前宣唤,云韶独步丹墀。 -
3.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
4.《寿胡运使》 宋·刘阆风
青原连峰郁嵯峨,中产瑞石如金螺。
清淑之气孕秀多,蜿蟺礴无偏颇。
间世人杰文星罗,六一鸣道继雄轲。
忠简名节森聱牙,乃孙所学能传家。 -
5.《满庭芳 寿范竹友老乡长》 元·袁士元
淇澳风清,渭川月朗,此时天产耆英。
苍苍标格,挺出白云层。
最好坚心劲节,傲多少、桃李虚情。
人都道,孙枝子叶,早已肖龙形。 -
6.《满庭芳 寿范竹友老乡长》 元·袁士元
淇澳风清,渭川月朗,此时天产耆英。
苍苍标格,挺出白云层。
最好坚心劲节,傲多少、桃李虚情。
人都道,孙枝子叶,早已肖龙形。 -
7.《姑苏怀古送秀才下第归江南》 唐·刘商
姑苏台枕吴江水,层级鳞差向天倚。
秋高露白万林空,低望吴田三百里。
当时雄盛如何比,千仞无根立平地。 -
8.《垂丝钓(邓端友席上赠吕倩倩)》 宋·杨无咎
玉纤半露。
香檀低应鼍鼓。
逸调响穿空,云不度。
情几许。 -
9.《醉花阴》 宋·杨无咎
捧杯不管余酲恶。
玉腕宽金约。
宛转一声清,戛玉敲冰,浑胜鸣弦索。
朱唇浅破桃花萼。
重注鸬鹚杓。
夜永醉归来,细想罗襟,犹有梁尘落。 -
10.《锦瑟清商引》 宋·汪元量
玉窗夜静月流光。
拂鸳弦、先奏清商。
天外塞鸿飞呼,群夜渡潇湘。
风回处,戛玉铿金,翩翻作新势,声声字字,历历锵锵。 -
11.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
12.《烛影摇红·红叶翻阶》 元·元好问
红叶翻阶,晚风微扇回轻暖。
群仙高跨紫云车,来赴蓬莱宴。
绣幕围香处远。
*帘花、时时影转。 -
13.《次刘伯益三咏韵·方竹》 宋·刘学箕
烟梢修矗画檐低,春晓业疏绿玉枝。
节立孤高虚静处,身持敬义直方时。
清风戛玉声摇佩,明月筛金影散墀。
寄语幽人勤爱获,莫教{左虽右斤}削俗髠知。 -
14.《次韵谢洁斋惠春膏纸》 宋·马廷鸾
霜毫秃尽千枝竹,铜雀台荒死潘谷。
哀哉四宝并成空,犹有老崖藤捣玉。
青钱学士将相科,黑头刺史朱丹毂。
怀银早去镇湖湘,掞藻端如起巴蜀。 -
15.《郊庙歌辞·梁太庙乐舞辞·饮福》 唐·佚名
戛玉摐金永颂声,檿丝孤竹和且清。
灵歆醉止牺象盈,自天降福千万龄。 -
16.《听田顺儿歌》 唐·白居易
戛玉敲冰声未停,嫌云不遏入青冥。
争得黄金满衫袖,一时抛与断年听。 -
17.《汴上观》 唐·吴融
九曲河冰半段来,严霜结出劲风裁。
非时已认蝉飘翼,到海须忧蚌失胎。
千里风清闻戛玉,几人东下忆奔雷。
殷勤莫碍星槎路,从看天津弄杼回。 -
18.《赠庞炼师(女人)》 唐·李洞
家住涪江汉语娇,一声歌戛玉楼箫。
睡融春日柔金缕,妆发秋霞战翠翘。
两脸酒醺红杏妒,半胸酥嫩白云饶。
若能携手随仙令,皎皎银河渡鹊桥。 -
19.《清平乐(赠教坊乐师)》 宋·刘埙
铿金戛玉。
弹就神仙曲。
铁拨鶤弦清更熟。
新腔浑胜俗。
教坊尽道名师。
声华都处俱知。
指日内前宣唤,云韶独步丹墀。 -
20.《蝶恋花(题未色褚仲良写真)》 宋·张炎
济楚衣裳眉目秀。
活脱梨园,子弟家声旧。
诨砌随机开笑口。
筵前戏谏从来有。
戛玉敲金裁锦绣。
引得传情,恼得娇娥瘦。
离合悲欢成正偶。
明珠一颗盘中走。