-
41.《次韵胡元龙携诗相访》 宋·王炎
杜门度永日,苍苔生柳阴。
欹枕唤黄妳,颓然厌披吟。
剥啄来者谁,一笑逢知心。
试归与妇谋,无酒堪共斟。 -
42.《次前韵答徐监门》 宋·项安世
依环倣磐作园池,戛玉铿金出好词。
世擅文章从魏氏,家傅仁义见韩碑。
抱关碌碌卑飞日,去国迟迟独往时。
相值两穷方有味,短笺朝暮送新诗。 -
43.《琳宇》 宋·赵汝鐩
琳宇栖岩谷,翛然一径深。
风篁竿戛玉,霜橘颗垂金。
是院皆扃户,无人但听琴。
绕廓行数匝,聊以洗尘心。 -
44.《山行》 宋·陈宓
禽声戛玉琤如堕,蝶翅新妆粉欲飞。
山静物闲无一事,却嫌钓叟下鱼矶。 -
45.《回吴信可谢寄唐人诗》 宋·陈宓
忽传佳句到深林,总是铿金戛玉音。
长恨古人今不见,由来今古一般心。 -
46.《戛玉亭》 宋·陈岩
丘中流水度鸣琴,静与僧房发妙音。
高下抑扬浑不断,时时写出昔贤心。 -
47.《五龙湾》 宋·陈岩
石骨分开四角稜,日华磨透镜光明。
水流圆折仍方折,忽作铿然戛玉声。 -
48.《竹所见梅》 宋·钱时
岁华冉冉走尘沙,望看家山便仙家。
竹所夜深风戛玉,道人消坐共梅花。 -
49.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
我闻禅师,荣领天竺。
山色湖光,争辉夺日。
佛法禅道,日月灯烛。
眼放电光,机逾臂竹。 -
50.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
有一物,全机用。
尘劳之俦,如来之种。
轻若鸿毛轻,重若丘山重。
乳峰信手拈来,点破劳生尘梦。
刚被秋虫落叶知,清声戛玉寒,翠色黄金弄。
虽然不直分文,掷地金声,令人惊悚。 -
51.《新隐四首·荷池》 宋·王洋
香分净社色专城,冠盖如云照乘明。
晓露一妆秋艳曳,凉风吹月夜经营。
戏荷鱼小波纹近,戛玉船低笑响轻。
闻说笠乾烧供夜,无边华烛竞欢迎。 -
52.《常熟敲冰行舟三首》 宋·袁说友
岸头猛作敲冰势,船下俄闻戛玉声。
寸进未应容退尺,要于此地卜平生。 -
53.《郊庙歌辞·梁太庙乐舞辞·饮福》 隋代·未知
戛玉拟金永颂声,檿丝孤竹和且清。
灵歆醉止牺象盈,自天降福千万龄。 -
54.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
55.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
56.《玉蝴蝶 离情》 宋·张玉娘
极目天空树远,春山蹙损,倚遍雕阑。
翠竹参差声戛,环佩珊珊。
雪肌香、荆山玉莹,蝉鬓乱、巫峡云寒。
拭啼痕。 -
57.《和运司园亭·潺玉亭》 宋·孙甫
回环引细泉,泉声漱檐底。
美哉知者心,清通乐流水。
琤琮戛鸣球,淅沥泛绿绮。
尘虑无由得,何须洗双耳。 -
58.《田不伐玉磬歌》 宋·吴则礼
田侯玉磬何瑰奇,吴子见之俄朵颐。
宣王石鼓气忽丧,摩挲篆刻还嗟咨。
作止休论惟柷敔,曾窥两阶舞干羽。
常临罍洗荐清庙,获迩天球亲簋簠。 -
59.《题苍玉轩》 宋·王炎
羽客家何在,翠微有仙躅。
谁谓绛阙远,功行要纯熟。
小筑开壶天,燕坐媚幽独。
室中阅丹经,檐外养修竹。 -
60.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。