-
1.《归越中所居》 宋·苏泂
闲居寡人事,栖迟倦所务。
雅志归去来,青山越中住。
爻辞玩往圣,门荫资先祖。
虽云隐遁情,尚眷诸亲故。 -
2.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
3.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
4.《田家三首》 唐·柳宗元
蓐食徇所务,驱牛向东阡。
鸡鸣村巷白,夜色归暮田。
札札耒耜声,飞飞来乌鸢。
竭兹筋力事,持用穷岁年。 -
5.《送徐群宰望江》 唐·邵谒
古人力文学,所务安疲甿.今人力文学,所务惟公卿。
大贤重邦本,屈迹官武城。
劝民勤机杼,自然国用并。
但见富贵者,知食不知耕。 -
6.《捣衣诗》 南北朝·柳恽
孤衾引思绪。
独枕怆忧端。
深庭秋草绿。
高门白露寒。 -
7.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
8.《秦中吟十首·歌舞(一作伤阌乡县囚)》 唐·白居易
秦中岁云暮,大雪满皇州。
雪中退朝者,朱紫尽公侯。
贵有风雪兴,富无饥寒忧。
所营唯第宅,所务在追游。 -
9.《归途杂诗二首》 明·金大车
弱冠理玄训,文苑思驰声。
奔走二十年,饥寒苦躬耕。
苟禄非所甘,恣我遗世情。
王充论《潜夫》,子云著《玄经》。
昔贤获我心,所务身后名。
勖哉事铅椠,姑以毕余生。 -
10.《感时述事(十首)》 明·刘基
秦皇县九宇,三代法乃变。
汉祖都咸阳,一统制荒甸。
豪雄既铲削,疮痍获休宴。
文皇继鸿业,垂拱未央殿。