-
101.《悠然元规夜坐酌余德儒所惠酒因成联句》 宋·张继先
酒厌高阳价,人怀中古情。
把杯聊共乐,对景发新声。
十二分清气,三千外世荣。
天真聊所适,俗礼莫相婴。 -
102.《忧居杜门久废笔砚兹因卜筑辄有所感不免破戒》 宋·吴芾
平生事幽讨,性与山水便。
晚岁辟三径,颇喜得地偏。
远不去桑梓,近与松楸连。
青山枕其后,流水绕其前。 -
103.《赵默卿用拙者所和乐天七旬诗赋二篇见寄因状》 宋·吴芾
买山将近一由旬,若比渊明未是贫。
万叠峰峦俱入眼,四时景物总宜人。
花开自足供心赏,酒熟何妨与客亲。
何日杖藜能过我,竹林深处共藏身。 -
104.《周尧夫示秋怀诗然公方为贵恙所挠因以箴之》 宋·李洪
伐性蛾眉贾祸长,何如铅鼎养中央。
应怜刺刺出门语,苦怨寥寥秋夕凉。 -
105.《和马茂先净因阁中所题》 宋·廖行之
纷纷红紫泄天机,已是山城春半时。
顾我逢花须泥饮,高情难许俗人知。 -
106.《过曾相士所居因题》 宋·赵蕃
见君每尘中,访君每尘外。
茅汤煮仙方,茗椀出新焙。
溪亭不难作,轩树茅为盖。
面识欲何如,临流乌臼背。 -
107.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
竹外皋禽相与和,湖边沙雁自由飞。
美人醉踏梅花月,笑领明年春事归。 -
108.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
过眼浮云齐剑吷,会心真趣付炉尖。
羲皇弭节前余路,日景方中未迫崦。 -
109.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
漠漠烟尘连北道,幽幽草树蔽南山。
照人明月长无寐,绕遍清风五百间。 -
110.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
天地之心万物灵,世间难得是人身。
面前放过知何限,好与光明做一巡。 -
111.《次李参政所和五绝句韵因以为诗》 宋·魏了翁
天如有定开平治,宁患无人安子思。
到出手时须卓卓,逢开口处莫期期。 -
112.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
鸦带残阳入翠微,纷纷黄叶向人飞。
西风不管人閒事,雁自南飞燕自归。 -
113.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
苹蓼汀洲红白分,忧心触景自如醺。
鸿飞本欲冥冥去,万里长天不放云。 -
114.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
平生念不到轻肥,砧杵凄凄捣布衣。
说与妻孥贫自好,相看一笑有春晖。 -
115.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
自古年年自有秋,悲秋元只是閒愁。
感时只有长庚子,说到衣冠成古邱。 -
116.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
飞飞鸿雁旧山川,有泪沾衣感昔贤。
猛拍阑干因猛省,从来沧海变桑田。 -
117.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
木犀风了桂花风,几日中閒景不同。
惟有黄花偏耐老,饱收霜露玉成功。 -
118.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
露获归来妇爨催,西风满屋饭香来。
痴儿得饱牛衣舞,也要人呼小老莱。 -
119.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
平生四海有知心,宿草秋风只感今。
独向西皋一回首,未曾平面已兰金。 -
120.《次单君范袖来汪西皋所譔咏秋十章以示因和之》 宋·陈著
梦断康衢立极谣,心如泥絮看萍飘。
一清盍与金溪水,同味谁争盐海潮。