-
141.《因营张村蛮窝并书所见》 宋·戴表元
男儿三十气吞牛,漏尽钟鸣走未休。
不问征西并处士,山中一样土馒头。 -
142.《和吴准十斋所赓刘石涧咏湖山之乐因见示韵》 宋·杜范
胜赏付飞觞诗,读人妙嚼芳。
荷君相抆拭,容我共清凉。
湛欲人空老,偷闲策最长。
高峰应更好,何日级桄榔。 -
143.《孙希汲出示所和杜允迪二诗因次韵并寄允迪以》 宋·郭印
草木藏春柳报先,谁将苍驭快如鞭。
夜中一雨知无价,陌上三农庆有年。
玉糁寒林梅委地,浪翻平野麦连天。
阴阳燮理非吾事,新岁调和岂偶然。 -
144.《吕所盘已回故居月余日忽忆旧时与游因约再访》 宋·丘葵
匆匆别后又秋凉,佳句遥知塞锦囊。
闻道拾遗流落久,归寻小隐钓游乡。
旧时邻曲浑如梦,此日江东欲断肠。
拟待梅花携斗酒,访君船泊小溪傍。 -
145.《东归拟再访吕所盘舟便不果盘有诗因次韵以谢》 宋·丘葵
对酒殷勤问后期,出门一步便相思。
自从剡曲回舟后,长忆巴山听雨时。
鹤发无成应念我,貂裘已敝欲从谁。
归途不向盘中过,却被清泉笑恶诗。 -
146.《东归拟再访吕所盘不果所盘有诗因次韵》 宋·丘葵
何处啼鹃送落晖,江山信美不如归。
子期死矣今安有,元亮来兮昨已非。
世事悠悠春梦断,人才落落晓星稀。
白头老伴惟君在,安得相随绕树飞。 -
147.《得方山人书因有所怀》 宋·释行海
三度寄书浑不到,故人书到我方闻。
路歧南北成如此,聚散情怀恰似君。
千里倍看今夜月,两乡遥认隔江云。
寒窗正自怜孤影,听得断鸿声念君。 -
148.《用韵寄胡元鲁因梅所袖达》 宋·舒岳祥
宾鸿风逆断来縢,鱼腹书沉未上罾。
镊白秋风鍊药院,研朱仙露读书灯。
青峰极目先榆景,黄鸟收声有木冰。
欲部都城初破事,愿君秉笔直无朋。 -
149.《道旁有松为人所刳伐因自吊且慰焉》 宋·曾丰
稚时蔚苇老槮槮,羞与其他木作林。
独以高风资众望,终为明德累初心。
不容节抗皇天峻,犹幸根盘后土深。
自有茯苓堪自寿,愿言黄帝勿幽寻。