-
1.《念奴娇·插天翠柳》 宋·朱敦儒
插天翠柳,被何人,推上一轮明月。
照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。
雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。
闲云收尽,海光天影相接。 -
2.《念奴娇》 宋·朱淑真
鹅毛细翦,是琼珠密洒,一时堆积。
斜倚东风浑漫漫,顷刻也须盈尺。
玉作楼台,铅镕天地,不见遥岑碧。
佳人作戏,碎揉些子抛掷。 -
3.《临江仙》 宋·朱敦儒
信取虚空无一物,个中著甚商量。
风头紧后白云忙。
风元无去住,云自没行藏。
莫听古人闲语话,终归失马亡羊。
自家肠肚自端详。
一齐都打碎,放出大圆光。 -
4.《癸卯初度自五羊之曹溪舟中作》 明·憨山大师
今朝五十八,明日五十九。
未来不可思,过去何所有。
世相空里花,毁誉镜中丑。
不推羊鹿车,喜随牛马走。 -
5.《颂古三十二首》 宋·释明辩
掀翻睦轴乾坤窄,拨转天轮宇宙宽。
须向强中呈好手,虚空打碎劫初看。 -
6.《瓜州遇风》 宋·杨万里
金钲三声船欲发,天地苍茫忽开阖。
恶风吹倒多景楼,怒涛打碎金山塔。
涛头抛船入半空,船从空中落水中。
势如崩山垧日二十九,声如推随万石之虡千石锺。 -
7.《元觉上人》 宋·释祖钦
妙觉明净,元无所觉。
如鄱阳尖服务业波不作。
亦若匡庐,云平月壑。
笠顶西风闲去来,拄杖头边空索索,打碎灵龟壳。 -
8.《打冰词》 清·吴伟业
北河风高水生骨,玉垒银桥堆几尺。
新戍云中千骑马,横津直渡无行迹。
下流湍悍川途开,吹笳官舫从南来。
帆樯山齐排浪进,牵船百丈声如雷。 -
9.《和答师厚黄连桥坏大木亦为秋雹所碎》 宋·黄庭坚
溪桥乔木下,往岁记经过。
居人指神社,不敢寻斧柯。
青阴百尺蔽白日,乌鹊取意占作窠。
黄泉浸根雨长叶,造物著意固已多。
风摧电打扫地尽,竟莫知为何谴诃。
独山冷落城东路,不见指名终不磨。 -
10.《打鱼歌》 宋·刘子翚
西溪观鱼仍开樽,鸣榔隐隐沈烟村。
吾人岂有竭泽意,澒洞四际鱼龙奔。
惊潜初见穿乱藻,亟遁转觉迷深源。
向非驱迫群党聚,罩{上四下鹿}徒使波涛浑。