-
1.《大华山》 宋·何异
地灵推宝盖,奇崛跨三州。
帝座联枢极,星躔值斗牛。
江南夸绝胜,仙伯揖浮邱。
旧观依山脚,崇坛冠岭头。 -
2.《题昭明庙》 宋·汪远猷
生为明哲没为神,一点英灵着处新。
秋浦溪山最留意,法华禅定是前身。
九州托庇阴功大,六字加封宠渥频。
更有使君书事实,幽沉从此愈昭伸。 -
3.《次韵子厚弟喜雨行赠赵守端质》 宋·王之道
我生畏暑如畏焚,奈此岁旱风尘昏。
十年废放卧岩壑,名虽八品身黎元。
恒暘乞雨雨乞霁,雨转为淫暘转炽。
不知此理果何如,每讶天心异人意。 -
4.《横溪回道中作》 宋·强至
赤云蔽层霄,旱日作炎酷。
解带荫广厦,肤汗发如沐。
世无广寒宫,何地避蒸溽。
嗟嗟尚未已,里胥报甚速。 -
5.《赴调归忧时题壁》 宋·陈淳
上林一株木,其大千百围。
栽培自上古,婆娑荫八维。
云何岁月老,颓衰复颓衰。
守者勿灌溉,伐者交剥椎。 -
6.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
7.《御沟新柳》 唐·贾棱
御苑阳和早,章沟柳色新。
托根偏近日,布叶乍迎春。
秀质方含翠,清阴欲庇人。
轻云度斜景,多露滴行尘。
袅袅堪离赠,依依独望频。
王孙如可赏,攀折在芳辰。 -
8.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
9.《子规》 唐·鲍溶
中林子规啼,云是古蜀帝。
蜀帝胡为鸟,惊急如罪戾。
一啼艳阳节,春色亦可替。
再啼孟夏林,密叶堪委翳。 -
10.《奉和鲁望渔具十五咏·qF》 唐·皮日休
伐彼槎蘖枝,放于冰雪浦。
游鱼趁暖处,忽尔来相聚。
徒为栖托心,不问庇庥主。
一旦悬鼎镬,祸机真自取。 -
11.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
12.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
13.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
14.《和何长官六言次韵》 宋·苏轼
作邑君真伯厚,去官我岂曼容。
一廛愿托仁政,六字难赓变风。
五噫已出东洛,三复愿比南容。
学道未従潘盎,(南海谓狂为盎,潘近世得道者也。 -
15.《抒怀上孙侍讲学士》 宋·宋祁
仆本寒乡士,始愿托田陇。
偶与亨会并,遂竊空名宠。
黌胄信清闲,文书无倥偬。
牵丝玷外举,挟册陪春诵。 -
16.《僧园牡丹》 宋·宋祁
朽壤真非托,奇葩惜见捐。
根深惟自庇,香酷索谁怜。
晚花仍晞日,斜柯但倚烟。
有人同寂寞,无地与回旋。 -
17.《谢世诗》 宋·吴潜
伶仃七十翁,间关四千里。
纵非烟瘴窟,自无逃生理。
去年三伏中,叶舟遡梅水。
燥风扇烈日,热喘乘毒气。 -
18.《上韩平原》 宋·华岳
君家勋业在盘盂,莫把头颅问钃镂。
汉地不埋王莽骨,唐天难庇禄山躯。
不随召奭始求老,便学孔明终托孤。
十庙英灵俨如在,谩于宗社作穿窬。 -
19.《和门下侍郎东台夜直见寄》 宋·苏颂
五年班缀望夔龙,曾托帡幪庇雨风。
末路自矜黄发老,平时曾识黑头公。
升沈不改交情见,出处虽殊趣舍同。
谩叩芜音答高唱,终惭下管应清宫。 -
20.《答江似孙谢遗锦衾(叠用寒字)》 明·程嘉燧
故衾何意托交欢,得共高人寤寐宽。
不分秋风破茅屋,从教夜雪满长安。
空床独枕琴三尺,远札相遗绮一端。
早晚平津谁与报,布衣思庇九州寒。