-
61.《长相思》 宋·周邦彦
举离觞。
掩洞房。
箭水冷冷刻漏长。
愁中看晓光。
整罗裳。
脂粉香。
见扫门前车上霜。
相持泣路傍。 -
62.《长相思》 宋·周邦彦
举离觞。
掩洞房。
箭水冷冷刻漏长。
愁中看晓光。
整罗裳。
脂粉香。
见扫门前车上霜。
相持泣路傍。 -
63.《虞美人》 宋·葛胜仲
一轮丹桂窅窊树。
光景疑非暮。
天公著意在兹时。
扫尽微云点缀、展清池。
樽前金奏无晨露。
只有君房语。
骊驹客莫赋归诗。
东道留连应赋、不庸归。 -
64.《倾杯令》 宋·吕渭老
枫叶飘红,莲房肥露,枕席嫩凉先到。
帘外蟾华如扫。
枝上啼鸦催晓。
秋风又送潘郎老。
小窗明、疏萤浅照。
登高送远惆怅,白发至今未了。 -
65.《水龙吟(雪)》 宋·袁去华
晚来侧侧清寒,冻云万里回飞鸟。
故园梦断,单于吹罢,房栊易晓。
西帝神游,万妃缟袂,相看一笑。
泛扁舟乘兴,蹇驴觅句,山阴曲、霸陵道。 -
66.《垂丝钓》 宋·袁去华
江枫秋老。
晓来红叶如扫。
暮雨生寒,正北风低草。
宾鸿早。 -
67.《辘轳金井(席上赠马佥判舞姬)》 宋·刘过
翠眉重扫。
后房深、自唤小蛮娇小。
绣带罗垂,报浓妆才了。
堂虚夜悄。 -
68.《斗婵娟(春感)》 宋·张炎
旧家池沼。
寻芳处、从教飞燕频绕。
一湾柳护水房春,看镜鸾窥晓。
晕宿酒、双蛾淡扫。 -
69.《玉漏迟(登无尽上人山楼)》 宋·张炎
竹多尘自扫。
幽通径曲,禅房深窈。
空翠吹衣,坐对闲云舒啸。
寒木犹悬故叶,又过了、一番残照。 -
70.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
71.《与韩荆州书》 唐·李白
白闻天下谈士相聚而言曰:“生不用封万户侯,但愿一识韩荆州。
”何令人之景慕,一至于此耶!岂不以有周公之风,躬吐握之事,使海内豪俊,奔走而归之,一登龙门,则声价十倍!所以龙蟠凤逸之士,皆欲收名定价于君侯。
愿君侯不以富贵而骄之、寒贱而忽之,则三千之中有毛遂,使白得颖脱而出,即其人焉。
白,陇西布衣,流落楚、汉。 -
72.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
73.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
74.《同声歌》 两汉·张衡
邂逅承际会,得充君后房。
情好新交接,恐栗若探汤。
不才勉自竭,贱妾职所当。
绸缪主中馈,奉礼助蒸尝。 -
75.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
76.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
77.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
78.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
79.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
80.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。