-
1.《洛阳尉刘晏与府掾诸公茶集天宫寺岸道上人房》 唐·王昌龄
良友呼我宿,月明悬天宫。
道安风尘外,洒扫青林中。
削去府县理,豁然神机空。
自从三湘还,始得今夕同。
旧居太行北,远宦沧溟东。
各有四方事,白云处处通。 -
2.《苦雨寄房四昆季》 唐·高适
独坐见多雨,况兹兼索居。
茫茫十月交,穷阴千里馀。
弥望无端倪,北风击林箊.白日渺难睹,黄云争卷舒。
安得造化功,旷然一扫除。 -
3.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
4.《永安寺照上人房》 唐·欧阳詹
草席蒲团不扫尘,松闲石上似无人。
群阴欲午钟声动,自煮溪蔬养幻身。 -
5.《夏日题岫禅师房》 唐·喻凫
朝朝声磬罢,章子扫藤阴。
花过少游客,日长无事心。
回山闭院直,落水下桥深。
安得开方便,容身老此林。 -
6.《宿慈恩寺郁公房》 唐·贾岛
病身来寄宿,自扫一床闲。
反照临江磬,新秋过雨山。
竹阴移冷月,荷气带禅关。
独住天台意,方从内请还。 -
7.《妙喜寺高房期灵澈上人不至,重招之一首》 唐·皎然
晨起峰顶心,怀人望空碧。
扫雪开寺门,洒水净僧席。
言笑形外阻,风仪想中觌。
驰心惊叶动,倾耳闻泉滴。 -
8.《寄题云门寺梵月无侧房(时人相传是宝月道人后身也)》 唐·皎然
越山千万云门绝,西僧貌古还名月。
清朝扫石行道归,林下眠禅看松雪。 -
9.《昌公房看牡丹歌》 明·陆师道
尝闻乐府牡丹芳春来,一城人若狂。
我今日日被花恼,毋乃花淫如洛阳。
吴中三月花如绮,百品千名斗奇靡。
名园往往平泉庄,禅宫处处西明寺。 -
10.《书房杂咏》 宋·陆游
赋性无他嗜,传家但古书。
尧咨洪水际,羲画结绳余。
异学方攘斥,浮文亦扫除。
挑灯北窗下,聊得遂吾初。 -
11.《题可久上人房素屏》 宋·强至
雕轩画室吴僧居,花草禽鱼屏面集。
岂如萧爽大士堂,雪山数尺平头立。
满斋虚白已自生,隔坐纷华不容入。
霜毫一扫都无痕,独有淋漓粉光湿。 -
12.《山房秋日即事》 宋·郑清之
失惊墙外已飘黄,屈指秋来十日强。
暑寇负顽犹出没,风师未壮且翱翔。
橘包捧腹微藏叶,桂蕾呈身只欠香。
扫尽暮天疑浴罢,半眉淡月画新妆。 -
13.《和宇文汉州□□气房楼记诗》 宋·魏了翁
房公胸中妙刀尺,翦刻玻璃贮寒碧。
今侯着楼於其上,竹色荷光得良觌。
诗来殷勤问故侯,别日虽赊情转密。
因思当年飞盖游,鸥鹭不惊潜鲤出。 -
14.《宜兴山房十首》 宋·李曾伯
檐影亭亭日正中,莓苔不扫绝尘踪。
闭门相共蒲团坐,看读华严一卷终。 -
15.《宿仲系上人房》 宋·释智圆
偶從支遁约,深夜宿闲房。
窗静灯遗烬,庭寒树有霜。
禅心论的的,尘事省茫茫。
又说天台去,林间扫石床。 -
16.《山甫游鄞访僧复归山房》 宋·舒岳祥
麦熟归小隐,诗名留远方。
竹冠山霭重,棕屦石苔香。
扫径怜新笋,临池玩旧芳。
僧交非昔比,吾党惧行藏。 -
17.《孙士徵甘露僧房话旧》 明·程嘉燧
雪中分手地,亦在暮江边。
栖泊长如此,心期共渺然。
落帆千步柳,到寺一声蝉。
为扫清谿石,还家与醉眠。 -
18.《相和歌辞·从军行》 唐·乔知之
南庭结白露,北风扫黄叶。
此时鸿雁来,惊鸣催思妾。
曲房理针线,平砧捣文练。
鸳绮裁易成,龙乡信难见。 -
19.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
20.《从军行(一作秋闺)》 唐·乔知之
南庭结白露,北风扫黄叶。
此时鸿雁来,惊鸣催思妾。
曲房理针线,平砧捣文练。
鸳绮裁易成,龙乡信难见。