-
1.《忆东山二首》 唐·李白
不向东山久,蔷薇几度花。
白云还自散,明月落谁家。
我今携谢妓,长啸绝人群。
欲报东山客,开关扫白云。 -
2.《题方道人壶□诗》 明·王泽
仙城芙蓉青匝溪,郁萧琼馆开浮黎。
飞甍仰空不可跻,青壁直上缘金梯。
仙人星冠紫霞服,万□不死中冥栖。
山中芝田春雨熟,绿叶如掌人参齐。 -
3.《再用前韵》 宋·苏轼
朱颜发过如春醅,胸中梨枣初未栽。
丹砂未易扫白发,赤松却欲参黄梅。
寒溪本自远公社,白莲翠竹依崔嵬。
当时石泉照金像,神光夜发如五台。 -
4.《望龙山怀道士许法棱》 唐·刘长卿
心惆怅,望龙山。
云之际,鸟独还。
悬崖绝壁几千丈,绿萝袅袅不可攀。 -
5.《石鼓歌》 唐·韦应物
周宣大猎兮岐之阳,刻石表功兮炜煌煌。
石如鼓形数止十,风雨缺讹苔藓涩。
今人濡纸脱其文,既击既扫白黑分。 -
6.《秋夕寄怀契上人》 唐·皇甫曾
已见槿花朝委露,独悲孤鹤在人群。
真僧出世心无事,静夜名香手自焚。
窗临绝涧闻流水,客至孤峰扫白云。
更想清晨诵经处,独看松上雪纷纷。 -
7.《秋夕寄怀契上人》 唐·皇甫曾
已见槿花朝委露,独悲孤鹤在人群。
真僧出世心无事,静夜名香手自焚。
窗临绝涧闻流水,客至孤峰扫白云。
更想清晨诵经处,独看松上雪纷纷。 -
8.《次滕老庄》 唐·权德舆
征途无旅馆,当昼喜逢君。
羸病仍留客,朝朝扫白云。 -
9.《湘中别成威闍黎》 唐·李群玉
至哉彼上人,冰霜凛规则。
游心杳何境,宴坐入冥默。
解空与密行,名腊信崇德。
吐论驾秋涛,龙宫发胸臆。 -
10.《次韵黄子虚同饮葛次颜家酿玉友》 宋·沈与求
先生早年忘扫白,懶饭青菁借颜色。
独馀欢伯为友朋,熟不暇篘巾自沥。
何须引泉连百井,饮莽长虹太豪猛。
细斟玉筹滑无声,酌我应怜官独冷。