-
81.《早凉》 宋·章甫
江头雨过凉风早,落叶纷纷费人扫。
钩帘日暮无所为,把酒悠然送归鸟。
佳人可望不可亲,草根唧唧秋虫吟。
家本江南客江北,须发新添数茎白。 -
82.《径山绰上人寄新雪》 宋·张镃
重闉初履霜,深山已堆雪。
牛鸣数舍地,气序何骤冽。
禅宫旧龙居,长夏扇可彻。
各崖蔽森蓊,双径穿巀嵲。 -
83.《谢朱宰赋南园二十韵》 宋·陈宓
先君昔归老,手自植六梅。
结亭在人境,尺地阳春回。
岂无林塘胜,可以榭与台。
自云饱世味,一室足欢咍。 -
84.《又送汤国正五十六字》 宋·杜范
一尊浊酒送君行,惨澹江云似我情。
已是园林堆落叶,更添风雨扫残英。
直存吾道曾何病,公在人心为不平。
我久念归归未得,羡君趱得去帆轻。 -
85.《雪霁次韵以忠见和》 宋·方回
霁色寒光滉诗眼,谢家旧赋果谁贤。
无声忽讶潮包地,不夜常疑月在天。
溪上过桥僧似画,楼头把酒妓如仙。
老夫幸有瓶笙在,更扫空阶落叶煎。 -
86.《四威仪》 宋·释师范
山中住,落叶不如数,地人扫,翳却松门路。
-
87.《送倧禅者》 宋·释重顯
涪江怒激鲸鳌宅,岌岌三山大倾侧。
冥数俄然一箇来,步武群方作禅客。
振声谓我分纲宗,今兮古兮何匆匆。
令吾强为抉辞句,句句字字凛凛生狂风。 -
88.《秋日程伯玉携诗见过次韵》 宋·孙应时
秋声入梧桐,落叶惊瓮牖。
菊丛生细香,安排作重九。
幽子曳杖吟,蓬门独搔首。
故人惠然来,新诗出琼玖。 -
89.《丁未端月南倅率诸同幕游景秦还至滴水岩南倅》 宋·曾丰
海边城北最高峰,岭外浮图第一宫。
落叶扫空春乍至,浮云卷尽日方中。
登高已幸容邹湛,向暖那应笑郝隆。
收拾物华壮归色,囊中不是去年穷。 -
90.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
91.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
92.《醉蓬莱·归故山》 宋·王沂孙
扫西风门径,黄叶凋零,白云萧散。
柳换枯阴,赋归来何晚。
爽气霏霏,翠蛾眉妩,聊慰登临眼。
故国如尘,故人如梦,登高还懒。 -
93.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
94.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
95.《和春深二十首》 唐·白居易
何处春深好,春深富贵家。
马为中路鸟,妓作后庭花。
罗绮驱论队,金银用断车。
眼前何所苦,唯苦日西斜。 -
96.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
97.《画中众仙歌》 宋·白玉蟾
不与饮尽孙权酒,正欲画屏笔脱手。
一点凝墨状生蝇,剔之不飞心始惊。
献之兴来拈起笔,笔如解飞自钩掣。
戏染松烟作牸牛,脱似偃角眠沙丘。 -
98.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
99.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
100.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观,