-
1.《落花怨十首》 宋·刘克庄
天女殷勤散,风姨僝僽空。
儿童扫落叶,蜂蝶抱枯丛。 -
2.《水龙吟·落叶》 宋·王沂孙
晓霜初著青林,望中故国凄凉早。
萧萧渐积,纷纷犹坠,门荒径悄。
渭水风生,洞庭波起,几番秋杪。
想重涯半没,千峰尽出,山中路、无人到。 -
3.《扫花游·秋声》 宋·王沂孙
商飙乍发,渐淅淅初闻,萧萧还住。
顿惊倦旅。
背青灯吊影,起吟愁赋。
断续无凭,试立荒庭听取。 -
4.《落叶》 宋·曾巩
秋雨与风相喷薄,树木可能无叶落。
琅玕散漫不可收,野步满船谁扫掠。
垂杨千树旧所惜,颜色易衰由力弱。
空条尚舞不自休,物意岂能知索寞。 -
5.《落叶》 唐·王建
陈绿向参差,初红已重叠。
中庭初扫地,绕树三两叶。 -
6.《落叶》 宋·宋伯仁
卷地西内促雨来,扫除黄叶满苍苔。
垂杨蚤有青青眠,只碍梅花未敢开。 -
7.《次冰寮尤倅落叶》 宋·杨公远
陡觉老秋郊,山臞出岭坳。
萧骚风脱叶,清峭树留梢。
渐失牛羊径,难藏鹳鹊巢。
炉烘供夜读,童扫莫轻抛。 -
8.《落叶》 唐·齐己
落多秋亦晚,窗外见诸邻。
世上谁惊尽,林间独扫频。
萧骚微月夜,重叠早霜晨。
昨日繁阴在,莺声树树春。 -
9.《为杜庠题山水横幅》 明·顾清
屋头众山森戟戟,屋下寒溪深见石。
溪流循山若萦带,别馆离亭纷向背。
茅堂近水景绝幽,绕檐万竹风飕飕。
主人自得濠上意,终日俯槛临寒流。 -
10.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
11.《冬晓书怀》 宋·曾巩
群鸡啁哳天始明,东方吐日霜尚冰。
长帘高褰扫落叶,短杌背立吹残灯。
昔时气锐过奔浪,今日病减真无蝇。
南箕翻翻世所效,白璧皎皎谁非憎。 -
12.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《满江红·和郭沫若同志》 现代·毛泽东
小小寰球,有几个苍蝇碰壁。
嗡嗡叫,几声凄厉,几声抽泣。
蚂蚁缘槐夸大国,蚍蜉撼树谈何易。
正西风落叶下长安,飞鸣镝。 -
15.《长干行二首》 唐·李白
妾发初覆额,折花门前剧。
郎骑竹马来,绕床弄青梅。
同居长干里,两小无嫌猜。
十四为君妇,羞颜未尝开。 -
16.《长干行·其一》 唐·李白
妾发初覆额,折花门前剧。
郎骑竹马来,绕床弄青梅。
同居长干里,两小无嫌猜,十四为君妇,羞颜未尝开。 -
17.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
18.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
19.《扫除小园未竟归卧》 宋·陆游
竹叶扫仍落,莎根锄更生。
阴阳常代谢,今昔各施行。
勋业须时至,衰荣忌力争。
径归差省事,高枕听蝉声。 -
20.《送师厚归南阳会天大风遂宿高阳山寺明日同至》 宋·梅尧臣
往日送子春风前,春风酣酣杏正妍。
今来送归秋风後,秋风搣搣沙满川。
马鬣斜倾毛瑟缩,驭吏噤唫足後先。
弊裘吹裂寒入骨,枯株磨戛火欲燃。