-
1.《芦苇江八咏·后江钓月》 宋·罗仲舒
先将补衮线,绾作钓鳌丝。
投向苍江月,经纶小试之。 -
2.《还通上人卷》 宋·王之道
格清词苦与谁论,攜绕钱塘给事坟。
所得岂容人继和,朗吟应被鹤听闻。
月轮冷照千岩雪,霞片轻装万叠云。
投向吾庐卜知己,拟将诗草为师焚。 -
3.《投道一师兰若宿》 唐·王维
一公栖太白,高顶出风烟。
梵流诸壑遍,花雨一峰偏。
迹为无心隐,名因立教传。
鸟来远语法,客去更安禅。 -
4.《投简成、华两县诸子》 唐·杜甫
赤县官曹拥材杰,软裘快马当冰雪。
长安苦寒谁独悲,杜陵野老骨欲折。
南山豆苗早荒秽,青门瓜地新冻裂。 -
5.《渡汝水向太和山》 唐·皇甫冉
落日事搴陟,西南投一峰。
诚知秋水浅,但怯无人踪。 -
6.《晚投江泽浦即事呈柳兵曹泥》 唐·耿湋
落日过重霞,轻烟上远沙。
移舟冲荇蔓,转浦入芦花。
断岸迂来客,连波漾去槎。
故乡何处在,更道向天涯。 -
7.《投所知》 唐·孟郊
苦心知苦节,不容一毛发。
炼金索坚贞,洗玉求明洁。
自惭所业微,功用如鸠拙。
何殊嫫母颜,对彼寒塘月。 -
8.《投张太祝》 唐·贾岛
风骨高更老,向春初阳葩。
泠泠月下韵,一一落海涯。
有子不敢和,一听千叹嗟。
身卧东北泥,魂挂西南霞。 -
9.《投浙东王大夫二十韵》 唐·罗隐
越岭千峰秀,淮流一派长。
暂凭开物手,来展济时方。
旧迹兰亭在,高风桂树香。
地清无等级,天阔任徊翔。 -
10.《投知己》 唐·秦韬玉
炉中九转炼虽成,教主看时亦自惊。
群岳并天先减翠,大江临海恐无声。
赋归已罢吴门钓,身老仍抛楚岸耕。
唯有太平方寸血,今朝尽向隗台倾。