-
301.《登龟山上方寺》 宋·宋庠
双树遗真宇,青鸳切紫氛。
路盘千岭出,钟逼九天闻。
林影随崖断,泉声遇石分。
晓风先得日,春崦易藏云。
佛果当轩落,仙苗护砌薰。
客尘聊自拂,稽首贝多文。 -
302.《次韵国香诗》 宋·王铚
百花零落悲春晚,不复林园门可款。
待花结实春已归,到头只有东家管。
楚宫女子春华敷,为云为雨皆有余。
亲逢一顾倾国色,不解迎人专城居。 -
303.《题石井》 宋·张嵲
精蓝负东岑,奇石护山麓。
嵁岩如车轮,一镜方黛蓄。
沉沉不动容,澹{左氵右颓}立山木。
日射翠气浮,游鳞翻寸玉。 -
304.《和沈仲一北湖十咏·楚颂亭》 宋·陈傅良
纷纷万木尽西风,独立霜林我御冬。
滓畔无人谁着语,止斋但护紫泥封。 -
305.《陆编修送月石砚屏》 宋·张镃
何年商颢澄中秋,中光列籍稀校雠。
冰轮充满不复玷,玉斧弃置无烦修。
虾蟇遁走兔老黠,历历可认浑银楼。
扬光厌倦落尺眼,臭黄涨雾给蜉蝣。 -
306.《前有一尊酒行》 宋·张镃
霖雨半月今夕晴,风堂人稀灯烛明。
凉虫咽咽傍墙竹,听久但促孤愁生。
愁生欲伏谁驱遣,浑汗翠液玻瓈软。
五斗一石非所长,兴来亦觉沧溟浅。 -
307.《苍寒堂》 宋·张镃
短桥斜路入松林,何止能销利欲心。
眼悟一真清净色,耳通千古泰和音。
尺量梢影邀僧记,竹护根茎恐鹤侵。
莫讶塼炉多宿火,春晴犹似处云深。 -
308.《时贤有爵高名重而不自由者再念閒居这可乐为》 宋·张镃
多幸因愚得养恬,林扃风变陡寒天。
杯传蕉叶温成酒,袄织梅花软入绵。
经室炉添羊胫炭,道床屏护鹧斑烟。
遥思病叟头如雪,冒冷遐征想自怜。 -
309.《当涂叔祖生朝以顾亮画双松鹿雀为寿》 宋·张镃
维崧之颠仙所巢,凡卉不敢争分淆。
千年双干腾老蛟,露月沐浴风枝敲。
雪霜贸贸青愈苞,天授非论地肥硗。
翼而翔飞足而跑,倘轻来此遭讥嘲。 -
310.《尹绿坡闲吟所》 宋·王镃
苔痕分路见人家,犬护篱根卧落花。
一片林塘诗境界,四时花果隐生涯。
锄山拣日春栽药,汲水和云夜煮茶。
耕录有文须点看,旋摇松露入原砂。 -
311.《知宗柑诗用韵颇险予既知之复取所未用之韵续》 宋·林景熙
书阅扬州贡,功观禹化覃。
香包分橘柚,秋色动江潭。
破暑花凝雪,凌寒叶染蓝。
金衣爱日照。 -
312.《渔舍观梅》 宋·林景熙
冷云漠漠护篱阴,潇洒苔枝出竹林。
影落寒矶和雪钓,香浮老瓦带春斟。
几凭水驿传芳信,祗许沙鸥识素心。
回首西湖千树远,扁舟寂寞梦中寻。 -
313.《访许文学不遇》 明·张羽
杖策思寻半日闲,偶随流水过前山。
林中不见童迎客,竹外惟闻犬护关。
道服自悬虚牖下,茶巾空挂夕阳间。
到门不遇君携手,惆怅荒村暮独还。 -
314.《石鼓歌》 明·李东阳
昔闻石鼓在太学,鼓形穹窿石荦嶨。
髫年释褐随班行,未识研覃与扬搉。
始官翰林岁分献,晚以代祀观尤数。
我思古人不可见,健笔雄词两超卓。 -
315.《悼竹》 明·李东阳
园南旧植千竿绿,高者如墙大如屋。
风狂雨急墙屋翻,干折丛低共倾覆。
忽惊舞罢鸿门会,怒斗纷纷碎苍玉。
复似骊山坠石余,数百书生葬坑谷。 -
316.《赋张芸叟番刀》 宋·孔武仲
王师前年下灵州,先生奉诏为参谋。
军书堆案不足道,欲斩名王悬髑髅。
官供器械如山积,装结虽巧体质浮。
传闻蕃刀最可用,买置不惜千金酬。 -
317.《得东南书报乱后东都故居犹存而州北松槚亦无》 宋·晁公溯
旄头光垂北风起,胡沙漫漫暗天地。
翠华清晓巡朔方,咸阳宫殿生荆杞。
胡儿解鞍留汉土,凝碧池头日歌舞。
一朝忽弃洪河南,来归舆图丞相府。 -
318.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
319.《夏夜露坐偶书且勉同学子》 宋·陈文蔚
人生邂后如岐路,南北东西忽离聚。
渊明本赋归去来,保社乃今随所寓。
读书不杂嚣尘声,好在园林最幽处。
朱桥跨出林阴外,一水绕庭将绿护。 -
320.《魏文节公墓》 宋·戴表元
万骑南来驻不留,衣冠客此镇林丘。
寒岩碎裂从中起,乱水喧呜竟独流。
故物今惟存寓马,当年谁为指眠牛。
坟旁小寺终村俗,画柱纱笼护冕旒。