-
101.《小重山》 宋·吕渭老
云护柔条雪压枝。
斜风吹绛蜡,点胭脂。
蔷薇柔水麝分脐。
园林晚,脉脉带斜晖。
深阁绣帘低。
宝奁匀泪粉,晚妆迟。
一枝屏外对依依。
清宵永,谁伴破寒卮。 -
102.《探春令》 宋·赵长卿
清江平淡,暗香潇洒,满林风露。
渐枝上、也学杨花柳絮。
轻逐春归去。
东君著意勤遮护。
总留他不住。
幸西园别有,能言花貌,委曲关心愫。 -
103.《瑞鹤仙·赋梅》 宋·辛弃疾
雁霜寒透幕。
正护月云轻,嫩冰犹薄。
溪奁照梳掠。
想含香弄粉,艳妆难学。 -
104.《瑞鹤仙》 宋·吴潜
小亭山半枕。
又一番园林,春事整整。
微阴护轻冷。
早蜂狂蝶浪,褪黄消粉。 -
105.《措鱼儿》 宋·李公昴
晓风痴、绣帘低舞。
霏霏香碎红雨。
燕忙莺懒春无赖,懒为好花遮护。
浑不顾。 -
106.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
107.《木兰花慢(和中甫李参政席上韵)》 宋·刘辰翁
自崆峒麦熟,耕犊满、桔槔闲。
笑吾党清谈,长衣EA6F具,更进贤冠。
仓皇庇公字下,便秋风、江上不惊寒。
雪夜入三城易,槐阴护一家难。 -
108.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
109.《归田乐》 宋·仇远
略彴横溪曲。
映带短莎修竹。
傍岸谁家屋。
爱水护遥碧,林拥深绿。
呼布谷。
东里西邻才一簇。
社鼓初鸣春酒熟。
长衫方帽,翁醉扶黄犊。
断霞倦鹊,未晚先争宿。
门外月明山六六。 -
110.《三姝媚》 宋·张炎
堂。
见古瓶中数枝,云自海云来,名芙蓉杏。
因爱玩不去,岩起索赋此曲。
芙蓉城伴侣。 -
111.《满庭芳(小春)》 宋·张炎
晴皎霜花,晓熔冰羽,开帘觉道寒轻。
误闻啼鸟,生意又园林。
闲了凄凉赋笔,便而今、不听秋声。
消凝处,一枝借暖,终是未多情。 -
112.《一萼红(束季博园池,在平江文庙前)》 宋·张炎
舣孤篷。
正丛篁护碧,流水曲池通。
伛偻穿岩,纡盘寻径,忽见倒影凌空。
拥一片、花阴无地,细看来、犹带古春风。 -
113.《苏幕遮》 宋·净端
遇荒年,每常见。
就中今年,洪水皆淹偏。
父母分离无可恋。
幸望豪民,救取壮家汉。
最堪伤,何忍见。
古寺禅林,翻作悲田院。
日夜烧香频□□,祷告皇天,救护开方便。 -
114.《解连环》 宋·谢懋
雁空辽邈。
衬鱼鳞浪浅,护霜云薄。
念故人、千里音尘,正山月朦胧,水村依约。
见说瑶姬,拥十二、碧峰如削。 -
115.《海棠春(春景)》 宋·马子严
柳腰暗怯花风弱。
红映秋千院落。
归逐燕儿飞,斜撼真珠箔。
满林翠叶胭脂萼。
不忍频频觑着。
护取一庭春,莫弹花间鹊。 -
116.《海棠春(春景)》 宋·马子严
柳腰暗怯花风弱。
红映秋千院落。
归逐燕儿飞,斜撼真珠箔。
满林翠叶胭脂萼。
不忍频频觑着。
护取一庭春,莫弹花间鹊。 -
117.《鹧鸪天(家居日寿词)》 宋·邹应博
十月二十一日,吾母太淑人生日也。
今年九十,仰荷乾坤垂佑,赐以福寿康宁,愿益加景覆,令其耳目聪明,手足便顺,五脏六腑,和气流通,常获平安之庆,子孙贤顺,寸禄足以供甘旨也。
诸佛林中女寿星。
千祥百福产心田。 -
118.《念奴娇》 宋·黄应武
乾坤开辟,桂林有、元气自来融结。
石磴盘空行木杪,天柱屹然中立。
窟宅幽深,泉源清远,不是灵神擘。
潜通后洞,张刘万古遗迹。 -
119.《水调歌头(题岳麓法华台)》 宋·侯置
晓雾散晴渚,秋色满湘山。
青鞋黄帽,忄欠与名士共跻攀。
窈窕深林幽谷,诘曲危亭飞观,俯首视尘寰。
长啸望天末,余响下云端。 -
120.《水调歌头(题岳麓法华台)》 宋·侯置
晓雾散晴渚,秋色满湘山。
青鞋黄帽,忄欠与名士共跻攀。
窈窕深林幽谷,诘曲危亭飞观,俯首视尘寰。
长啸望天末,余响下云端。