-
1.《伯夷列传》 两汉·司马迁
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。 -
2.《和杨公维二首》 宋·廖行之
子云家无儋石储,日有载酒过门闾。
道丰泽衍今甫大,天理报施宁欺予。
我惭投李得珍贶,俗眼快翫真璠玙。
何当急走问奇字,报语姑以先勤渠。 -
3.《器孀嫂》 宋·王洋
文章夫子才难尽,孝弟人言报自赊。
四事先生俱擅世,一涂后裔不传家。
岁当丰暖偏寒馁,朝正欢娱独叹嗟。
报施若教长似此,几人守道不回邪。 -
4.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
5.《薛中丞》 唐·白居易
百人无一直,百直无一遇。
借问遇者谁,正人行得路。
中丞薛存诚,守直心甚固。
皇明烛如日,再使秉王度。 -
6.《司马昭弑魏主》 宋·金朋说
曹操师模司马昭,熔成成弑济君刀。
恢恢天纲原无漏,报施何曾差一毫。 -
7.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
汝祖积阴德,汝翁多读书。
汝生天报施,汝死又何如。
修短有定数,贤愚莫问渠。
冥官闻恸哭,还许再来无。 -
8.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
9.《李濠州挽词二首》 宋·黄庭坚
礼数最优徐孺子,风流不减谢宣城。
那知此别成千古,未信斯言隔九京。
落日松楸阴隧道,西风箫鼓送铭旌。
善人报施今如此,陇水长寒呜咽声。 -
10.《谢襄阳陶宰惠靖节先生编年大本》 宋·陈造
陶翁清节人可追,陶诗妙处吾所师。
百篇昭昭揭日月,行云流水无定姿。
颠倒后前昧甲子,可忍白璧犹小疵。
三家纪述互蹖駮,千载传授仍参差。 -
11.《五丈观音》 宋·董嗣杲
海国风涛拥万寻,此身何翅直千金。
涉波直现昂藏相,结屋还坚报施心。
圆得诸方传转智,幸存一半有观音。
阴廊谁立苔碑在,只载三朝法驾临。 -
12.《由竹溪至梅蹊书赠莫云樵》 明·张羽
出门怀清旷,入舟苦炎炽。
皇天从人欲,飞雨飒然至。
风吹波上寒,凄其感秋气。
暝投山僧眠,复得清净地。 -
13.《钓濑渔樵行送严守苏伯业赴阙》 宋·陈棣
渔樵生长子陵州,偶为城市逍遥游。
相逢欲话平生事,以手加额频点头。
自言家世居村落,颇厌吾邦风土恶。
大饥小歉偶一遭,弃掷锄耰弄刀槊。 -
14.《寄题吴子似所居二首·经德堂》 宋·陈文蔚
上帝降斯民,厥安存秉彝。
古昔世教明,大道行坦夷。
裘葛顺冬夏,饮食弃渴饥。
非有慕于外,夫妇皆与知。 -
15.《化上人持钵乞颂》 宋·释正觉
化事而今尽付君,归来还我验儿孙。
诸尘正受盛於钵,一句含胡覆却盆。
别处见人知雪岭,自家喫饭识云门。
底心肯负檀那力,开发真机报施恩。 -
16.《念奴娇(次韵施德初席上)》 宋·毛幵
丽谯春晚,望东南千里,湖山佳色。
画戟门前清似水,时节初过灯夕。
封井年登,京华日近,每报平安驿。
满城花柳,正须千骑寻觅。 -
17.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。 -
18.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
19.《三月五日南京梢工来报船经金人残毁之後尚有》 宋·晁说之
桃花源上避秦人,岂料渔舟见此身。
胡虏杀人掊玉帛,简编破椟委泥尘。
谁施骨肉死生惠,只有皇天后土仁。
可保斯文犹未坠,庙堂宜亦用儒臣。 -
20.《和王夷仲咏施粥》 宋·吴芾
伊昔岂无旱,赫日流金石。
伊昔岂无水,巨浸连天白。
未若去岁风,飘忽几终夕。
时方属新秋,稻子半黄赤。